Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #1 Konings Geloof

Vertrouwen, Geloof en Gebed

Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #1 Konings Geloof

De Apostel Petrus kan twijfels gehad hebben omtrent wat zijn leraar Jezus hem vroeg. Wanneer de districtsheerser Herodus van de rapporten van Jezus hoorde en Johannes de Doper had gearresteerd, was Petrus misschien nog niet zeker over de vertrouwelijke relatie die Jezus had met zijn Vader, de Hoogste God. Christus stond daar op een meer in de storm met zijn handen uit uitgestrekt om Petrus op te vangen indien hij viel. De getrouwe leerling had echter onvoldoende geloof om op het water te blijven lopen en begon er dan ook geleidelijk aan in te zinken.

“28 Petrus antwoordde: Heer, zo Gij het zijt, beveel mij dan, over het water tot U te komen. 29 Hij sprak: Kom! Petrus klom uit de boot, en wandelde over het water, om bij Jesus te komen. 30 Maar bij het zien van de geweldige storm werd hij bang, en riep, toen hij begon te zinken: Heer, red mij! 31 Aanstonds stak Jesus de hand uit, greep hem vast, en sprak: Kleingelovige, waarom hebt ge getwijfeld?” (Mattheüs 14:28-31 CANIS)

In tegenstelling, had een eenvoudige vrouw meer geloof in Jezus, hoewel zij niet zoveel met hem had opgetrokken en waarschijnlijk ook niet zo vele mirakelen had gezien noch zo veel onderwijs van hem ontvangen had.

Mattheus naar Jezus over het water lopend – Bijbelse illustratie van change me! hoofdstuk 14

“20 En zie, een vrouw, die twaalf jaar lang aan een bloedvloeiing leed, trad achter Hem aan, en raakte de zoom van zijn kleed aan. 21 Want ze zei bij zichzelf: Als ik alleen maar zijn kleed aanraak, ben ik genezen. 22 Jesus keerde Zich om, zag haar, en sprak: Wees welgemoed, mijn dochter; uw geloof heeft u gered. Van dat ogenblik af was de vrouw genezen.” (Mattheüs 9:20-22 CANIS)

De zoom van Christus Jezus zijn kleed aanraken volstond voor het helen. Hier hebben wij een incident dat het wonder van de macht van God en Jezus’ mogelijkheid toonde om het te hanteren. In de vele verhalen van het Nieuwe Testament kunnen wij zien hoe God met Jezus omging. Van de gegevens die in die Geschriften worden gegeven zouden wij niet alleen het comfort moeten hebben van het weten dat onze meester altijd daar is om ons bij te staan wanneer wij het vragen, maar ook dat wij de verantwoordelijkheid kunnen zien waarbij wij allen onze Broeders en Zusters moeten helpen wanneer zij om hulp schreeuwen. Jezus bad vaker voor anderen dan voor zichzelf. Zijn gedachten gingen meer naar anderen en omtrent het voordeel voor anderen, dan naar zijn eigen welvaart. Slechts toen het voor hem ook te angstig werd (Markus 14:32 – 42; Lukas 22:39 – 46), riep hij op zijn Vader. Jezus vroeg niet dat zijn wil tot vervulling zou komen, maar dat de Wil van zijn Vader zou worden volbracht.

“38 En Hij sprak tot hen: Mijn ziel is dodelijk bedroefd; blijft hier met Mij waken. 39 Hij ging nog een weinig verder, viel biddend op zijn aangezicht neer, en sprak: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze kelk Mij voorbijgaan; maar niet zoals Ik wil, maar zoals Gij het wilt.” (Mattheüs 26:38-39 CANIS)

“Opnieuw ging Hij heen, en bad: Mijn Vader, zo hij niet kan voorbijgaan, zonder dat Ik hem drink, dan geschiede Uw wil.” (Mattheüs 26:42 CANIS)

Jezus droeg zich volledig op aan zijn Vader. God was totaal in Jezus zijn hart en wij zien dat toen het Woord van God David en Jezus hun leven was ingegaan, dat goddelijk Woord ook een deel van hun eigen zijn werd en hen de wens gaf om meer te weten wat God werkelijk van hen verlangde. Jezus was er zich volledig van bewust dat het zijn Vader was die hem onderwees hoe God te behagen in zijn leven, omdat Jehovah zijn God en de God van David was, die hem door Zijn heilige Geest begeleide door het land. Jezus, de wortelscheut van David, wist dat hij geen enkel ding kon doen zonder die God. Wij zelf denken dat wij zelf vele dingen op ons eigen kunnen afhandelen, zonder de hulp van om het even wie. De meeste mensen zouden zelfs er nooit over nadenken om de hulp van God in te roepen voor wat zij willen doen en zouden ervoor ook niet naar de Schepper van hemel en aarde luisteren. Jezus dacht er aan dat het belangrijk is om eerst aan God te denken en om slechts naar Hem te luisteren om zelf besluiten te nemen. Hij keek er niet naar uit om zijn eigen gedachten uitgevoerd te zien. Hij volgde niet zozeer zijn eigen verlangens , maar die van zijn Vader. Hij achtte het namelijk van het allergrootste belang dat de opdracht van zijn Vader in eerste instantie zou verwezenlijkt worden.

“Ik kan niets doen uit Mijzelf; maar Ik oordeel naar wat Ik hoor; en mijn oordeel is rechtvaardig, omdat Ik mijn eigen wil niet zoek, maar de wil van Hem die Mij heeft gezonden.” (Johannes 5:30 CANIS)

(40-9) Uw wil te volbrengen: Mijn God, dit is mijn hartewens, En in mijn boezem draag ik uw Wet.” (Psalmen 40:8 CANIS)

“Leer mij, uw wil te volbrengen, want Gij zijt mijn God; En uw goede geest leide mij op het veilige pad!” (Psalmen 143:10 CANIS)

“Welnu, David is ontslapen, na bij zijn leven Gods wil te hebben volbracht; hij is bij zijn vaderen verzameld, en heeft het bederf gezien.” (Handelingen 13:36 CANIS)

Het ogenblik Jezus werd begraven is ook al lang geleden. Voor beiden die de wil van God deden, was het opvolgen van Gods Wil hun vreugde. God’s Torah was in hun het meest innerlijke verlangen en zijn. Zij waren nooit beschaamd om tot hun God te bidden om te vragen dat Hij hen zou onderwijzen om Zijn wil te doen, omdat Jehovah hun God was. Wij zouden ook onze woorden en gebeden moeten richten tot diezelfde Hoogste Heerlijkheid in de hemel, en ons laten begeleiden door Zijn goede Geest. De woorden die Jezus de mensen gaf om tot zijn Vader te zeggen kunnen wij gebruiken, evenals veel andere woorden. In onze gebeden kunnen wij vragen dat het Koninkrijk van God spoedig kan komen, maar het belangrijkste is dat wij aan God ook laten weten dat het voor ons belangrijk is dat Zijn wil ter wereld zal worden gedaan zoals Hij het verlangt in de hemel.

“Uw rijk kome. Uw wil geschiede op aarde, zoals in de hemel.” (Mattheüs 6:10 CANIS)

Koning David schreef vele psalmen waarin hij tot God riep en zijn toewijding aan de Schepper van alle dingen toonde. Jezus van Nazareth werd de Koning van koningen, maar hij was bescheiden genoeg om ook vaak tot zijn Vader te bidden. Jezus vroeg zijn Vader om dingen maar dankte Hem ook voor vele dingen.

Wanneer Jezus geen ding van zichzelf kon doen, hoe zouden wij dat dan wel kunnen doen? Zijn wij bereid zo ‘close’ te zijn met zijn Vader? Zijn wij van plan om naar onze eigen wensen te zoeken en te leven of zijn wij bereid de wens te leren kennen en om de Wil te doen van diegene die Jezus stuurde? Zijn wij bereid om van de lessen uit het verleden en de personen te leren die inderdaad de doeleinden van God in hun eigen generatie dienden?

Het geloof maakt werkelijk een verschil in het krijgen van antwoord op gebeden. Het is een eerste stap in de communicatie met de juiste persoon die de juiste antwoorden zal kunnen geven.

Hoe meer wij op God vertrouwen en in Hem geloven hoe meer wij Zijn werken rond ons zullen kunnen zien en ook hoe meer onze ogen zullen open gaan voor het opmerken van de giften die hij ons reeds heeft gegeven, maar die wij over het hoofd hebben gezien.

Vervolg: Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #2 Aanroepen van de Naam van God