Grootste Belg

TV-kijkend Vlaanderen heeft donderdagavond, in de finale van het gelijknamige VRT-televisieprogramma, Eddy Merckx (gelukkig) toch niet als eerste Grootste Belg genomineerd.

Als gemeenschap kan men wel zich eens afvragen welke eigenschappen men moet hebben om Groots te zijn. Ook moet men nagaan in welke mate de eigenheid van de persoon belangrijk is of dat de persoon zich eerder zelf heeft opgeofferd voor de maatschappij. Hoe en ten koste van wat is een persoon gekend geraakt en heeft deze de mogelijk aanspraak om groot te zijn in de volksgeschiedenis?

Standbeeld van farmacoloog Dr. Paul Janssen - Statue of Dr. Paul Janssen in Beerse.

De heer Janssen die prachtig baanbrekend werk heeft verricht om massa’s mensen met problemen te helpen, heeft het niet kunnen halen op de priester die de opdracht van naastenliefde zo op zich genomen dat ook hij er zijn leven voor over had,  Jozef De Veuster, beter gekend als Pater Damiaan.  Aanvankelijk kreeg Vlaanderen een lijst voorgelegd met 111 namen van Belgen die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de Belgische samenleving. 25.000 Vlamingen kozen daaruit tien finalisten: Pater Damiaan [Damiaan van Molokai, SS.CC., geboren als Jozef De Veuster (1840 – 1889)], Ambiorix, Andreas Vesalius, Peter Paul Rubens, Paul Janssen, Eddy Merckx, Gerardus Mercator, Hendrik Conscience, priester Adolf Daens en Jacques Brel. Als men de lijsten ziet van de kandidaten in de verscheidene landen waar deze show door gingen kan men een goed beeld krijgen van de cultuur van dat land. Ik moet zeggen valt dit dan nog  gerust nog mee.

 De arts Paul Janssen stichtte in 1953 de NV Janssen Pharmaceutica een bedrijf dat is uitgegroeid tot een van de belangrijkste farmaceutische bedrijven ter wereld. Janssen bracht er tachtig nieuwe medicijnen mee op de markt, waarvan er een recordaantal van vijf op de lijst van onontbeerlijke geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie staan.

 Jozef De Veuster (°1840) trok in 1863 in plaats van zijn broer naar Honolulu. Hij werd daar, bij gebrek aan priesters, meteen gewijd. In 1873 stuurde de plaatselijke bisschop een missionaris naar het eiland Molokaï waar reeds een melaatsenkolonie gevestigd was. Damiaan bleef er de rest van zijn leven en wijdde zich tot zijn dood, in 1889, aan de zorg voor de lepralijders.

 ,,Dat deze figuur na 100 jaar nog steeds zoveel mensen aanspreekt, zegt veel over Vlaanderen als je vergelijkt met de figuren die andere landen tot hun grootste landgenoot kiezen. Vaak gaat het om politiekers. De inspiratie van Damiaan is zeer belangrijk vooral in een wereld als de onze waar het ‘ik’ zo sterk vooropstaat”, aldus Louis Hermans, de secretaris van de Congregatie van de Paters van het Heilig Hart, vanmorgen aan Radio 1.

Twee figuren die hun tijd en kunnen hebben overgeleverd aan hulpverlening aan mensen met problemen mochten het in dit kleine landje halen. Maar deze figuren overschrijden , eveneens met enkele andere genomineerden onze landsgrenzen. Deze keuze geeft nog hoop voor onze maatschappij. Hopelijk kunnen die  optreden voor diegenen die het allergrootste licht niet meer weten te vinden.