Rellen en Oude Geschriften

Op Internation 1.0 wordt er een waarschuwing gegeven over mogelijke geweldplegingen die zich in Brussel in navolging van de Franse rellen zouden kunnen voordoen.

Mails zouden rondgestuurd werden tussen (noord)Afrikaanse allochtonen met de boodschap allemaal te verzamelen rond 20u aan de Brouckère in Brussel.

Vandaar zouden ze hun vernielingstocht beginnen, bovenaan de lijst staat de Nieuwstraat waarrond ze zullen trachten zoveel mogelijk auto’s in brand te steken. Daarna gaat de tocht uiteraard verder, maar de situatie zal bepalen hoe, wat en waar. De groepen “jongeren” (het betreft hier minstens evenzeer volwassenen) staan allemaal in contact via gsm’s en menen het zeker serieus.

 

In naam van Allah, onze God, worden overal in de wereld moorddadige acties genomen en tracht men dit te laten uitgaan als een gerechtvaardigde Heilige Oorlog.

Jongeren voelen zich miskend en willen aandacht trekken en hebben het gevoel dat geweld het enige middel is om aanhoord te kunnen worden.

 

Mensen willen langs de ene kant de Koran en het moslim geloof afschilderen als de boosdoener.  Anderen willen de schuld op de Bijbel en de volgers van Christus steken.

 

Joden, Christenen en Moslims aanbidden dezelfde God en hebben als basis ook dezelfde voorgeschiedenis. Dat Oude Testament, welke met de Pentateuch een gemeenschappelijk werk heeft, wordt echter onvoldoende terharte genomen. Velen weten geen goede raad n de Hebreeuwsche geschriften wordt vermeld.

De hardheid die er in voorkomt wordt door de verschillende partijen ook verkeerd geïnterpreteerd en niet beschouwd vanuit het historisch perspectief.

Men kan oudtestamentische regels in elk geval niet een-op-een overzetten in de samenleving van nu en men moet goed nagaan hoe men op bepaalde zaken vroeger keek in die gemeenschappen en welke mogelijkheden zij hadden om oplossingen naar voor te schuiven. Vergeleken met de omliggende volken betekenden de Israëlische wetten juist een stevige inperking van het geweld.

Telkens moet men er ook bij bedenken dat het mensen waren die regels hebben opgesteld of aan de oorzaak van de meeste handelingen lagen. Verscheidene mensen hadden ook geen oog voor vroegere gebeurtenissen, andere culturen oudere geschriften.

 

Zeker in de Rooms Katholieke kerk wordt het Oude Testament verwaarloosd of op zijn minst gezegd niet naar waarde geschat voor zijn verkondigingsfunctie.

Nochtans kan het geloof er effectief er veel concreter door worden en zou de mensheid genoeg informatie ter hand hebben om naar een betere leefgemeenschap te groeien.

 

Het OT geeft niet enkel de geschiedenis der mens, hun relatie tot elkaar en tot God. Het geeft het belang van sociale gerechtigheid aan, van menselijke verhoudingen, Gods passie die je proeft voor mensen in nood. 

Jehovah kan voor de gelovige een duidelijk gezicht krijgen als hij de Hebreeuwse geschriften door neemt. Men zal kunnen inzien dat God weldegelijk gevoelens heeft en ook inschikkelijk is naar de zwakheden van de mens.

 

Naar het heden toe zal de lezer van de oude geschriften een beter inzicht krijgen in het hoe en het waarom van de gang van zaken. Dit zal hem ook kunnen helpen om door de moeilijkheden van vandaag heen te kunnen zien.

 

Indien men zich als gelovige ook open wilt stellen naar Gods Waarheid, zal men merken dat Jehovah ons ook wil opvoeden en steeds bereidt is om met ons te communiceren.

 

Vandaag de dag is men bang om regelgeving ook te voorzien met de daaropvolgende sanctionering. Men is bang voor terechtwijzing of aanschouwt die als onaanvaardbaar.

Leerkrachten durven soms geen opmerkingen te maken omdat zij anders de ouders op hun kap krijgen of omdat directies zelfs geen opvoedende bijsturing meer willen toestaan. Men haalt soms zelfs aan dat het de rol van de leerkracht niet is om (mee) op te voeden.

 

Van een te harde bijsturing in de oude tijden, waarbij toch ook beveiligingen waren ingebouwd, zijn wij naar een te zachte maatschappij gekomen. Dit met alle gevolgen van dien en vele ontsporingen omdat niemand zich nog weet te houden aan bepaalde basisregels en ethiek.

 

De straffen van het OT moet men in het licht van die tijden zien.  In het Oude Testament zijn de regels absoluut. Belangen speelden geen rol. Rijken waren niet beter af dan armen. Vandaag zijn er zeer veel wetten die wel uitgeschreven en goedgekeurd zijn, maar niemand lijkt zich er aan te houden, of ze blijken meestal dode letter te zijn. De gemeenschap is tot een punt gekomen waar dat de meesten geloven zelf denken te kunnen bepalen wat geldt voor hen. (Het makkelijkste voorbeeld is de snelheidsbeperking, waar dat velen zelf hun eigen snelheid wensen te kiezen en gerechtvaardigd vinden.) Het in de geest van anderen komen is er dikwijls niet bij. Het rekenschap geven aan anderen ligt op het tweede plan zo niet nog verder weg.

De huidige maatschappij is geëvolueerd naar een hebberige egocentrische en egoïstische mensen massa die denkt haar eigen vrijheid in alle recht zelf te kunnen bepalen zonder rekening te moeten houden met de andere.

 

Het grote probleem van vandaag is dat velen niet beseffen dat “Vrijheid de vrijheid van anderen is respecten”.

 

Door onvoldoende kennis van de geschiedenis vervallen de meesten is dezelfde stomme fouten als hun voorgangers en blijft de geschiedenis zich steeds herhalen.