Dementia in de Kerk

Sommigen beweren dat de laatste jaren heel moeilijk zijn geweest voor de Kerk.

zij verwijzen naar de uitwendige dreigingen van de neergaande moraal, relationele ontrouw en spirituele afvalligheid.

Het lijkt er wel op dat de Kerk ook in het verval stadium is geraakt waar oudere mensen last van kunnen krijgen. Dementia heeft toegeslagen.

Het volk van Israël heeft enorm veel mee gemaakt en de menselijke geschiedenis is doorspekt van oorlogen en rampspoeden. De Bijbel laat ons genoeg zien wat er gebeurt is met de mensheid en vertelt ons zelfs van wat er nog gaat komen. Maar veel mensen willen hun oren en ogen niet geloven of er geen acht op slaan. zelfs zaken die ze zelf hebben mee gemaakt of in hun nabije omgeving hebben kunnen zien gebeuren laten zij zo vlug mogelijk uit hun geheugen wissen.

Een oud beeld van nog volle kerken. Kerk in Veghel - Image by Brabant Bekijken via Flickr

Toekomstvoorspellingen kunnen hun gestolen worden. Hoe wij zullen eindigen deert hen niet. Maar het hangt wel af van hoe wij omgaan met dit leven. En dit leven heeft ook zijn beperktheden.

Bij het ouder worden gaat het meestal om dingen die men verliest of niet meer aan kan. Mensen die ouder worden zijn dikwijls te trots om hun gebreken toe te geven of om hulp van anderen te aanvaarden.

Vandaag lijkt de kerk ook wel in haar oude dag gekomen te zijn.

Er was een hergeboorte geweest die misschien met te veel Protest moest plaats vinden. Maar die hernieuwing in de Kerk, die oorspronkelijk bijna letterlijk een herleving van de vervolging der eerste Christenen teweeg bracht is ook uitgeblust geraakt.

Bij haar is als het ware het verouderingsproces ook toegeslagen en lijkt de dementia ook haar tol te eisen.

Voor de Kerkgemeenschap hoort dit echter geen overkomelijk probleem te zijn. de ecclesia mag har hoofd niet laten hangen. Ook voor de hoogbejaarden is God daar en staat Hij klaar om ze te ondersteunen.

“Want van de oude mensen heeft men niets gehoord, of niets ontvangen via het gehoor, alsook had het oog God naast hen gezien, nochtans was Hij steeds aan het werk voor hen die op Hem wachtte.”

“4 En van oudsher heeft niemand gehoord, noch heeft iemand het oor geleend, noch heeft ook maar een oog een God gezien buiten u, die handelt ten behoeve van degene die hem blijft verwachten. 5 Gij zijt degene tegemoet gekomen die zich uitbundig verheugt en rechtvaardigheid oefent, degenen die op úw wegen aan u blijven denken.” (Jesaja 64:4)

Voor wezen, armen, verdrukten, zieken en ouden van dagen is Jehovah steeds daar geweest om klaar te staan. God is steeds dingen blijven doen voor hen die naar Hem bleven uitkijken.

Men kan misschien denken dat er niemand meer is die Jehovah Zijn naam nog wil aanroepen. Effectief lijkt het er vandaag op dat niemand nog de moed heeft om op de Schepper te steunen (Jesaja 64:5/6/7). Men zou kunnen denken dat god zich voor ons verborgen houdt omdat niemand Zijn Naam nog durft aanroepen.

Het is Hij echter niet die ons de rug heeft toegekeerd. Het is de mensheid die God de rug heeft toegekeerd.

De maatschappij is slaaf geworden van haar wensen en onzuivere dromen. (Slaaf van hun zonden/ Jesaja 64:7). Het wordt tijd dat zij haar verleden weer in ogenschouw neemt en terug denkt aan hoe God het volk doorheen moeilijkheden heeft gesleurd en hoe de kerk toch is kunnen blijven voort gaan door de eeuwen heen.

De Kerk is zeker nog niet dood en zelfs de bejaarden kunnen er het nieuwe bloed in vinden. Door de kleinkinderen kunnen de grootouders weer verjongen.

Vandaag kan de Kerk ook weer vernieuwing gebruiken en zich beroepen op God om verder blijvend redding te geven.

Jehovah laat Zijn Volk niet in de steek. Zij die een geloofsbeleving willen opbouwen in Naam van Christus en zij die God willen naderen kunnen in het Woord van God alle middelen vinden om weer nieuw leven te krijgen. God reikt ons vandaag noch steeds de hand.

Niettegenstaande ons beperkt geheugen wil Hij de Kerk waarvan Christus het fundament is opnemen als deel van hét Nieuwe Israël en het Koninkrijk Gods.