Gedachte voor 3 januari 2018

In Genesis 2 kwamen wij te lezen waar de woonplaats van de mens was. god had voor hen een pracht tuin voorzien, waarin zij alles hadden wat zij nodig hadden. Aan niets ontbrak het hen. Wij kwamen ook te weten dat er een Boom van leven en een Boom van moraal was.

“ Jahwe God liet uit de grond allerlei bomen opschieten, aanlokkelijk om te zien en heerlijk om van te eten; daarbij was ook de boom van het leven midden in de tuin en de boom van de kennis van goed en kwaad.” (Ge 2:9 WV78)

Opvallend is dat nadat de mens van de Boom van kennis van goed en kwaad heeft gegeten God er voor zorgt dat hij er niet meer aan kan en zeker niet zou eten van de Boom van leven. Daarom wordt de mens verbannen uit de Tuin van Eden.

“ En Jahwe God zei:

‘Nu de mens in de kennis van goed en kwaad als een van Ons is geworden, wil Ik voorkomen dat hij nog plukt van de boom van het leven; door daarvan te eten, zou hij eeuwig blijven leven!’” (Ge 3:22 WV78)

Dit houdt in dat de mens geen eeuwig leven meer kan hebben. Door zijn daad van verzet tegen God bracht God de straf over hen waarvoor Hij gewaarschuwd had, namelijk de dood.

“16 En Jahwe God gaf de mens dit gebod:

‘Van al de bomen in de tuin moogt ge vrij eten, 17 maar van de boom van de kennis van goed en kwaad moogt ge niet eten, want op de dag dat gij daarvan eet, moet ge sterven.’” (Ge 2:16-17 WV78)

“2 De vrouw zei tot de slang:

‘Wij mogen wel eten van de vruchten van de bomen in de tuin. 3 God heeft alleen gezegd:

Van de vruchten van de boom die midden in de tuin staat moogt ge niet eten; gij moogt ze zelfs niet aanraken; anders zult gij sterven.’” (Ge 3:2-3 WV78)

Nu zij van die boom hadden gegeten kwam dood over hen. Van dan af zou de mens moeten werken voor zijn levensonderhoud. Het kennen van goed en kwaad leek Eva wel fijn en haar partner was ook happig om dat te kennen. Door die daad van ongehoorzaamheid kwam kennis van goed en kwaad effectief over hen, maar ook over hun nageslacht. Sinds dan voelen wij aan wat goed en slecht is.

Men zou denken dat zij nu bewust zijnde van hun fout hun kroost hiervoor zouden waarschuwen en trachtten te behoeden. Maar daar zien wij dat kennis van verschillen ook jaloersheid kan oproepen en dat men ook verdere stappen kan ondernemen die een mens nog verder van het goede afbrengen.

De God die alles ziet en het hart kent kent onze motieven en zag ook de toedracht van offergave van Kaïn en Abel. Door zijn geloof en godsdienstigheid bood Abel aan God een meer aanvaardbaar offer aan dan Kaïn, waardoor hij als rechtvaardig werd geprezen, waarbij God hem complimenteerde door zijn gaven te aanvaarden. Het aanbod van Abel kwam uit een hart van gehoorzaamheid. Hij gaf God de eerstgeborene van zijn kudde en daarvan gaf hij dikke porties en deed dat gewillig. Er is geen getwijfel bij hem of gemompel. Graag had hij zulke fijne dieren over voor God. Zo bracht hij een offer dat overvloeide uit een hart van geloof. Kaïn was misschien meer bekrompen en uitkijkende om te besparen. In zijn jaloersheid tegen over zijn broer ging hij echter zo ver dat hij zijn broer dode.

“ Daarop zei Kain tot zijn broer Abel:

‘Laten we gaan wandelen.’

En toen zij buiten waren, viel Kain zijn broer aan en vermoordde hem.” (Ge 4:8 WV78)

Nadat God Kaïn zijn offer had afgewezen, gaf god hem nog de kans zijn fouten goed te maken en het opnieuw te proberen. God moedigde hem zelfs daartoe aan. Maar Kaïn weigerde en de rest van zijn leven is een verontrustend voorbeeld van wat er gebeurt als je weigert je fouten toe te geven. In die lezingen van gisteren zit alles vervat waarom wij het nu vandaag zo moeilijk hebben.

Dat Adam naar zijn eigen beeld een zoon naar zijn gelijkenis had (Gen 5: 3) staat in schril contrast met de schepping van Adam (Genesis 1:26) die in de gelijkenis van de Elohim was. Adams nazaten blijken in zijn beeld gemaakt te zijn, en niet zo zeer in Gods beeld en gelijkenis te zijn. Nu kwam de mens in de gelijkenis van de mens en moest hij zich bewust zijn van zijn beperking en sterfelijkheid. Dit is de eenvoudige verklaring voor de dood die komt voor hen die niet gezondigd hebben na de gelijkenis van Adams overtreding (Romeinen 5:14)

“ Toch heeft de dood als koning geheerst in de tijd van Adam tot Mozes, dus ook over hen die zich niet op de wijze van Adam schuldig hadden gemaakt aan de overtreding van een gebod. Adam nu is het beeld van de Mens die komen moest.” (Ro 5:14 WV78)

Hierbij horen wij de apostel Paulus vertellen over een Adam die nog komen zou ‘maar die niet ongehoorzaam was aan God’. en dan wordt er gekeken naar een tweede Adam, welke vele jaren na Kaïn ter wereld kwam.

Adam en Eva hadden geleerd dat God degenen die zondigen straft. Van familie tot familie vertelde wat er met hun voorouders was gebeurd en hield een familieregister of een genealogisch register bij. Door die vermeldingen in het Woord van God komen we te weten dat ze iets voor God betekenen. Elke persoon is belangrijk voor God. Hij noemt ze bij hun naam en vertelt over hun leven.

Adam en Eva hadden zouden hebben kunnen weerstaan aan de verleiding om van de vruchten van de Boom van moraal te eten indien ze wilden. Kaïn had ook zichzelf kunnen beheersen, zodat zonde geen wortel kon schieten in zijn leven. Als nakomelingen van Adam en Eva zijn wij onder die fouten van hun geboren en vallen onder die vloek der zonde en vloek der dood. Terwijl Adam en Eva enkel zondigden tegen God, zondigde Kaïn ook tegen de mens en tegenover God.

Adam en Eva hadden ook geleerd dat God degenen die zondigen straft. Van familie tot familie vertelde men nu wat er met hun voorouders was gebeurd en hield men een familieregister of een genealogisch register bij. Door die vermeldingen in het Woord van God komen we te weten dat ze iets voor God betekenen. Elke persoon is belangrijk voor God. Hij noemt ze bij hun naam en vertelt over hun leven. De eerste lezing van vandaag brengt zo de geslachtslijn van de nakomelingen van Adam, of een lijst van de eerste mensen. sommigen van hen leefden intens met God, zoals Henoch die om die reden, toen hij driehonderdvijfenzestig jaar oud was geworden, opeens door God werd weggenomen van de aarde.

We komen te lezen dat het aantal mensen op aarde gestadig groeide. Maar God moest toezien hoe mensen zich meer gingen misdragen. Jehovah vond dat Hij daarom Zijn Geest niet voor altijd in de mens kon laten wonen, en beperkte voortaan de leeftijd van de mens tot honderdtwintig jaar.

“ Maar Jahwe zei: ‘Mijn levensgeest zal niet altijd bij de mens blijven, want hij is maar een nietig wezen; de duur van zijn leven zal honderdtwintig jaar bedragen.’” (Ge 6:3 WV78)

In tweede lezing van vandaag, Genesis 6, krijgen wij de geschiedenis van Noach, die in zijn tijd werd aanzien door God als de enige rechtvaardige en oprechte man op aarde die in nauwe verbondenheid met God leefde.

Men zou denken dat de gebeurtenissen rond Adam, Eva en hun zonen Kaïn en Abel de mensen wel zouden doen nadenken over hoe ze met elkaar en met Gods geboden omgingen. Maar in de loop van de tijd werden de mensen steeds slechter en gewelddadiger in de ogen van God. Met al die slechtheid en verdorvenheid voor ogen vond God dat het beter was om met een schone lei te beginnen en de mensen van de aarde weg te wissen door een grote wereldwijde vloed.

God besloot de hele mensheid uit te roeien omdat zij de schuld was van alle geweld en slechtheid. Jehovah verzocht Noach om een ark van acaciahout te maken en verzocht hem van alle dieren één mannetje en vrouwtje in de boot onder te brengen, zodat deze samen met Noachs gezin konden worden gered. Noach deed precies wat God hem had bevolen.

Voorgaande

Gedachte voor 2 januari 2018

Hoofdbronnen van afwijkende gedachten