Zalving als teken van verhoging

Op de maandag voor Jezus zou sterven zalfde Maria van Bethanië Jezus en klaagde Judas over de verspilling. (Johannes 12:1-11) Op dinsdag zei Jezus,

“Als de graankorrel in de aarde valt en sterft, blijft het gewoon een graankorrel, maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort.”

Hij voorspelde zijn verhoging. (Johannes 12:20-36) Op woensdag voedde Jezus en werd verraden door Judas, en de nacht kwam. (Johannes 13:21-32)

Jezus is voor ons “een geurige gave en offer aan God” geworden (Efeziërs 5:2). Die geur zal onder ons zweven door de dagen vóór 14 Nisan, de muren van het graf doordringen, en de wereld vullen op de dag dat hij uit de dood opstaat. De geur van de dood is, in werkelijkheid, het parfum van het leven.

Na de dood van Jezus Christus wensten zijn vrienden over te gaan tot het balsemen van zijn lichaam. Maar toen Maria van Magdala, Salomé en Maria, de moeder van Jakobus aan het graf kwamen, waar zij de dag tevoren Jezus hadden ingelegd, stonden zij verbaasd toen zij zagen dat de steen er voor weg gerold was en het graf leeg was.

“Het was al avond geworden en het was Voorbereiding, dat wil zeggen de dag voor de sabbat. Jozef van Arimatea, een vooraanstaand lid van de Hoge Raad, die zelf ook in de verwachting van het Rijk Gods leefde, waagde het daarom naar Pilatus te gaan en te vragen om het lichaam van Jezus. Pilatus stond er verwonderd over dat Hij reeds dood zou zijn; hij liet dan ook de honderdman roepen en vroeg hem, of Hij al gestorven was. Nadat hij door de honderdman op de hoogte was gebracht, stond hij welwillend het lijk aan Jozef af. Deze kocht een lijnwaad, nam Hem af van het kruis en wikkelde Hem in het lijnwaad. Daarop legde hij Hem in een graf dat in de rots was uitgehouwen en rolde een steen voor de ingang ervan. Maria Magdalena en Maria de moeder van Joses zagen toe, waar Hij werd neergelegd.” (Markus 15:42-47 WV78)

“Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria Magdalena, Maria de moeder van Jakobus, en Salome welriekende kruiden om Hem te gaan balsemen. Op de eerste dag van de week, heel vroeg, toen de zon juist op was, gingen zij naar het graf. Ze zeiden tot elkaar: ‘Wie zal de steen voor ons van de ingang van het graf wegrollen?’ Opkijkend bemerkten ze echter dat de steen weggerold was; en deze was zeer groot. Binnen gekomen in het graf zagen ze tot hun ontsteltenis aan de rechterkant een jongeman zitten in een wit gewaad. Maar hij sprak tot haar: ‘Schrikt niet, Gij zoekt Jezus de Nazarener, die gekruisigd is. Hij is verrezen. Hij is niet hier. Kijk, dit is de plaats waar men Hem neergelegd had. Gaat aan zijn leerlingen en aan Petrus zeggen: Hij gaat u voor naar Galilea; daar zult ge Hem zien, zoals Hij u gezegd heeft.’ De vrouwen gingen naar buiten en vluchtten weg van het graf; want schrik en ontsteltenis hadden hen overweldigd. En uit vrees zeiden ze er niemand iets van.” (Markus 16:1-8 WV78)

Uiteindelijk kwamen zij te horen dat zij niet achter Jezus moesten gaan zoeken want dat hij verrezen was. Hij was verhoogd geworden en zo uit de dood opgenomen, als herboren.

Nu 14 Nisan dichter bij komt moeten wij aan dat lijden van Jezus denken en de momenten of gebeurtenissen rond zijn dood en verrijzenis herinneren.

……………………..

De zalving als een profetische repetitie van het begrafenisritueel van Jezus werd besproken in ” Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen” en in de Engelse tegenhanger “Anointing of Christ as Prophetic Rehearsal of the Burial rites“

Over de verscheidene zalvingen die Jezus ontvangen heeft tijdens zijn leven kan u Het begin van Jezus #12 Gezalfd na Johannes de Doper lezen.

voorgaande

Een Messias om te Sterven

Volgende: Engelse versie / Next: English version: Anointing as a sign of Promotion