Lam van God #2 Tegenover onschuldig dier een onschuldig man #1

De ‘Ik die ben‘, de Allerhoogste Maker van alles, was door zijn eigen creaties in twijfel getrokken. De eerste Adam had zich laten verleiden door de eerste mannin of eerste vrouw, Eva, om mee in haar avontuur van ongehoorzaamheid te stappen. Hierdoor zag God zich genoodzaakt de vooraf gemelde waarschuwing en straf ten uitvoer te brengen. Na hun daad van verzet tegen God kregen zij effectief inzicht van goed en kwaad en mochten zij hun verdere leven gebukt lopen onder die kennis en onder de gevolgen van dat goede en kwade. Zo ook was de dood over hen en hun nageslacht gekomen.

Meerdere malen voorzag God profeten die de mensen waarschuwden voor hun gang en hun verkeerde keuzes. God zag dat zij meermaals worstelden met vele problemen, die vaak veroorzaakt waren door hen zelf, omdat zij zich niet aan de Bevelen of Geboden van God hielden of niet naar Zijn Stem luisterden. Doorheen de eeuwen kregen de mensen, via de gekozenen van God, een hele hoop bevelen. Horden beloften werden gegeven aan God Zijn mensen, maar niet altijd hadden zij er oren naar.

Zo ook werd er door de eeuwen heen gemeld dat er een oplossing tegen die vloek der zonde zou komen. God zou iemand zenden die de vloek der dood zou verbreken. Hij zou de mensheid bewijzen dat het wel mogelijk is om Gods regels na te leven en om in de Genade van God te vallen. Het is zelfs zo dat deze gezondene, het gezalfde Lam van God, niet enkel Gods Woorden kwam verklaren en kwam getuigen van zijn hemelse Vader, enkel voor het Joodse Volk. Neen, hij kwam ook voor de niet gelovigen, voor de aanbidders van andere goden, en voor diegenen die in geen enkele god wensten te geloven. Voor hem was het duidelijk dat eenieder mee kon genieten van de vele zegens die de Allerhoogste God over Zijn mensen bracht. Maar voor Jezus, de gezondene van God, was het ook belangrijk dat iedereen zijn hemelse Vader zou komen te erkennen als de enige Ware God. Het is die God die iedereen roept om terug tot Hem te komen en een goede verhouding aan te gaan.

Het Joodse Volk dacht zoals diegenen die andere goden aanbaden dat deze vermurwd konden worden met offergaven, zoals het slachten van een lam. Hiertoe wenste God een einde stellen aan het onnodig slachten van onschuldige dieren en om uiteindelijk een verbond te bezegelen waardoor iedereen in de wereld weer tot God in alle gemoedsrust kon komen. Een lam van God dat als een laatste offerlam voor God ter slachtbank gedragen werd. Dat lam is God Zijn eigen gezonden eniggeboren zoon.

Die eniggeboren zoon van God herinnerde de mensen er aan hoe God er steeds heeft op aangedrongen dat de mensen Zijn Woorden zouden volgen en dat zij Hem en niet op andere goden zouden roepen. Meer dan eens toonde de Allerhoogste God der goden anderen hoe nutteloos het trouwens is om de goden van de aarde te verzoeken.
In de vele verhalen van het Oude Testament kunnen wij zien hoe zelfs de grote of voorname mensen, die ‘goden’ waren in hun tijd, er niet op konden om met de Hemelse God van de goden, te concurreren.

“En gij zult op de naam van uw machtige roepen, en ik, ik roep de Naam van יהוה {Jehovah} aan. En de Elohim die door vuur antwoordt, Hij is Elohim. “Zo antwoordde al het volk en zei:” Het woord is goed. ” {= Heel het volk stemde met dit voorstel in.}
(1 Koningen 18:24 De Geschriften 1998 +)

De gezondene van God, Jeshua, heden beter gekend onder de naam Jezus, verzocht dan ook zijn toehoorders om niet op te kijken naar hem of niet hem te aanbidden, maar wel te bidden tot Vader die in de hemelen is.

“Dit, is dan de manier waarop u zou moeten bidden: ‘Onze Vader die in de hemel is, laat Uw Naam uitzonderlijk zijn,” (Mattheüs 6:9 De Geschriften 1998 +)

Die bijzonderheid van Gods Naam moet ons nauw aan het hart liggen. Doorheen de tijden heeft God er op gestaan dat de mensen Hem zouden kennen en Hem zouden loven en aanbidden. Jezus vertelde constant over zijn hemelse Vader die wij terug zouden moeten aanspreken met Zijn Naam, die Heilig is of ‘apart geplaatst’ of verheven moet worden. Dankzij het Nieuwe Verbond dat gesloten zou worden tussen de mens en God moeten wij nu niet meer bang zijn om יהוה , het Tetragammaton* of vierletterwoord, dat wij het best kunnen uitspreken zoals het Hebreeuws, het is te zeggen als ‘Jehovah‘.