Want het is geen leeg woord

In de Bijbellezingen van 15 mei konden wij een lied van Mozes lezen waarin hij sprak over de oren van de gehele gemeente van Israël. Het lied is lang en heeft een opmerkelijke tekst waarin gemeld wordt hoe er van het volk Israël werd verlangd om te luisteren naar Hem die sprak van hoog uit.

In dat lied van Mozes vraagt de Allerhoogste hemel en aarde te luisteren naar wat Hij te zeggen heeft. Er wordt van hen verwacht dat het gesprokene er in zal gaan als drank. Zoals het gras de regen opdrinkt zal de mens ook de Woorden van God moeten opdrinken.

De Woorden van God, welke wij nu in de Bijbel kunnen terug vinden horen voor ons als dauw op het gras of als zachte regen voor de planten te zijn. Aan Mozes en zijn volk wordt medegedeeld wie de Heer of de El, Jehovah God is. Hij hoort onze God te zijn die wij moeten prijzen omdat Hij de Rots is waarop wij stevig kunnen staan. Wij en de gehele wereld zal moeten komen inzien dat alles wat Hij doet volmaakt is. Alles wat Jehovah doet is namelijk rechtvaardig. Hij is trouw en nooit onrechtvaardig. Hij doet altijd wat Hij heeft beloofd.

“De Rots is Hij, volmaakt in zijn werken, Want al zijn wegen zijn gerecht; Een God van trouw en zonder bedrog, Rechtvaardig en gerecht is Hij.” (Deuteronomium 32:4 Canis)

Het grote probleem in de wereld is dat niet God de mens heeft verlaten maar dat de mensen ontrouw zijn aan Hem. Ze willen Zijn kinderen niet zijn. Want ze gedragen zich verschrikkelijk. Ze zijn ongehoorzaam en slecht. De wereld gedraagt zich dwaas en onverstandig.

Dat volk vergeet hoe Jehovah God de wereld gemaakt heeft of zij tonen in ieder geval hun dankbaarheid daar niet voor.

Toen de Allerhoogste God de volken over de aarde verdeelde, gaf Hij elk volk een eigen gebied. Hij stelde hun grenzen vast. Die grenzen werden bepaald door de grootte van het volk Israël. Want Hij koos het volk Israël uit om Zijn volk te zijn. Het volk van Jakob werd zijn eigendom. Hij vond hen in de steppen, in de wildernis waar de wind over de vlakten huilt. Hij leidde hen, onderwees hen, beschermde hen als zijn lieveling.

“7 Herinner u de dagen van weleer, Gedenk de jaren van vroegere geslachten; Vraag het uw vader, hij zal het u melden, Uw grijsaards, zij zullen het u zeggen: 8 Toen de Allerhoogste aan de volken hun erfdeel gaf, En de kinderen der mensen scheidde, Toen stelde Hij de grenzen der volken vast, Naar het aantal der zonen Gods; 9 Maar het deel van Jahweh was zijn volk, Jakob was zijn erfdeel, 10 Hij vond hem in een woestenij In de eenzaamheid, bij het huilen der steppe. Hij heeft hem met zorgen omringd, en vertroeteld, Als de appel van zijn oog hem bewaard; 11 Als een adelaar, die zijn nest wil lokken, En boven zijn jongen blijft zweven, Zijn vleugels spreidt, en ze opneemt, Ze draagt op zijn wieken. 12 Alleen Jahweh heeft hem geleid, Geen vreemde god stond hem bij!” (Deuteronomium 32:7-12 Canis)

De mens is ongehoorzaam aan God geworden en daar moeten wij de gevolgen van dragen. Zij zijn het die afstand genomen hebben van hun hemelse en geestelijke Maker. De mens verliet God bij wie ze veilig waren. Ze zagen zelfs niet in hoe zij Hem jaloers konden maken door andere goden te gaan aanbidden. Ze maakten Hem woedend met hun godenbeelden.

“15 Toen Jakob gegeten had, verzadigd was, Jesjoeroen vet was geworden, sloeg hij achteruit, En verwierp hij zijn God, die hem had geschapen; Versmaadde hij de Rots van zijn heil. 16 Zij prikkelden Hem met vreemde goden, Met hun gruwelen tartten zij Hem.” (Deuteronomium 32:15-16 Canis)

Men kan het God niet kwalijk nemen dat Hij hen daarom zelf hun plan liet trekken en hen in de steek liet. Hij was diep beledigd door zijn zonen en dochters. Hij wenste niet meer voor hen te zorgen en toe te kijken hoe het met hen zou aflopen.

“18 Maar de Rots, die u verwekte, hebt ge vergeten, Vergeten den God, die u baarde! 19 God zag het, en verwierp Uit gramschap zijn zonen en dochters. 20 Hij sprak: Ik zal voor hen mijn aanschijn verbergen, En wil zien, wat hun einde zal zijn; Want zij zijn een bedorven geslacht, Trouweloze kinderen! 21 Zij hebben Mij geprikkeld door een god van niets, Mij door hun ijdelheden getart. Maar Ik zal hen prikkelen door een volk van niets, Hen tarten door een ijdel volk;” (Deuteronomium 32:18-21 Canis)

Vandaag zien wij nog steeds dat er een heleboel mensen zich niets van God aantrekken. Hun aandacht gat uit naar heel andere dingen dan God zou wensen. Zij gaan zelfs zo ver tot het ‘aanbidden‘ van materiële zaken en het verheerlijken van allerlei idolen, sport en filmsterren. Zij hebben er totaal geen erg in dat zij Jehovah, de Allerhoogste God der goden jaloers maken door dingen te aanbidden die geen goden zijn. Ze maken God eigenlijk kwaad met hun godenbeelden.

Mits de mens zelf alles wenste te regelen en zelf alles onder controle dacht te houden heeft God hen die mogelijkheid gegeven om alles zelf te beheren, maar moeten zij ook zelf de gevolgen van hun keuzes en daden dragen.
Wij kunnen zo zien dat de ene ramp na de andere over de mensenwereld komt en dat er zwakke mensen zijn die ook van de honger en uitgeput door koorts en dodelijke ziekten hun einde liever tegemoet zien. Door de zondeval, de keuze van de mens om tegen God in te gaan, heeft de mens de dood over zich gehaald.

Laat ons de geestelijke toepassing van de openingswoorden waarderen, waarin God de wereld vraagt Hem te horen zodat Zijn onderwijs kan neerkomen als de regen,

“Zijn rede vloeien als de dauw, als zachte regen … Want ik zal de naam van de HEER verkondigen; en toeschrijven grootheid aan onze God “(Deuteronomium 32: 1-3)!.

Het lied is een waarschuwing aan degenen die Jehovah, de enige echte God, niet kennen, die in de lezing van vorig weekend op het punt stond om hen in het beloofde land te brengen. Hij is

“Een God van trouw … gewoon en oprecht is hij. Zij (in het verleden) hebben tegen Hem verdorven … Denk aan de dagen van ouds; rekening houden met de jaren van vele generaties “(verzen 4,5,7).

Maar God weet dat toekomstige generaties niet zullen leren van de fouten en de mislukkingen van geloof uit het verleden.

“Durft gij Jahweh zó vergelden, Gij dwaas en onverstandig volk? Is Hij niet uw vader, die u geschapen, Die u gemaakt heeft, en u heeft gegrond?” (Deuteronomium 32:6 Canis)

Dit kan nog worden gezegd tegen onze wereld van vandaag! Hopelijk kan dit niet worden gezegd naar ons! zijn wij niet zo dwaas om de Elohim Jehovah God niet als de Maker en Rechtvaardige Heerser te erkennen.

Na het voltooien van het lied doet Mozes een oproep om al de woorden waarmee hij ons waarschuwt vandaag, ter harte te nemen.

“46 zeide hij hun: Neemt al de vermaningen, die ik u heden heb ingeprent, ter harte, en beveelt uw zonen, al de woorden van deze Wet nauwgezet te volbrengen. 47 Want het is geen ijdel woord voor u, maar het betekent uw leven; slechts door dit woord zult ge lang in het land kunnen wonen, dat ge aan de overkant van de Jordaan in bezit gaat nemen.” (Deuteronomium 32:46-47 Canis)

Hoe wil de wereld vandaag Gods Woord ter harte nemen? Wie wil alle bepalingen van Gods wet stipt volbrengen. Wij moeten beseffen dat het om een belangrijke zaak gaat. Zelfs één waar ons leven van afhangt.

Wij moeten beseffen dat wij er voor het ogenblik niet buiten kunnen dat iedereen sterft: jonge mannen en vrouwen, kleine kinderen en oude mensen. (vers 25) Eigenlijk zou God hen dadelijk van de aardbodem hebben kunnen wegblazen. Ervoor zorgen dat niemand nog wist dat ze hebben bestaan. Maar dat zouden Gods vijanden verkeerd begrijpen. (vers 26-27).
Hun straf ligt bij God klaar.

Zij die voor God kiezen mogen gerust weten dat er een Dag des oordeels komt en dat uiteindelijk God het recht heeft om hen die Hem verwierpen, bespotten en negeerden, daarvoor te straffen. Hij zal hun alles betaald zetten op dag van wraak en vergelding die vast en zeker komt. Voor hen zal het een ongeluksdag zijn.

“34 Ligt dat niet bij Mij bewaard In mijn schatkamers verzegeld 35 Voor de dag van wraak en vergelding, Voor de tijd, dat hun voeten wankelen? Want nabij is de dag van hun ondergang, Wat hun bereid is, snelt toe!” (Deuteronomium 32:34-35 Canis)

De wereld is eigenlijk aan al het wankelen. De wereld zal ook moeten toezien hoe de ongelovigen zullen vallen en hun verdiende loon krijgen. De Schepper en Enige Ware God zal voor zijn volk opkomen. Hij zal medelijden hebben met zijn dienaren.

“Want Jahweh schaft recht aan zijn volk En ontfermt zich over zijn dienaars, Wanneer Hij ziet dat hun kracht is geweken, En er geen slaaf en geen vrije meer is.” (Deuteronomium 32:36 Canis)

Wij die geloven in de enige Ware God zijn gezegend met alle woorden die God veroorzaakt de mensen te spreken – en voor hen (en anderen) op te schrijven en te bewaren.

De wereld zal het moeten aanhoren wat God aan Zijn schepselen heeft medegedeeld. Zij zullen moeten begrijpen dat Jehovah, dé Él is de Is, diegene die het Zijn veroorzaakt, de “Ik Ben Die Ben” of “Ik ben die is” {“IK BEN” was de naam waarmee God zich aan Mozes bekend maakte}. (Lees Exodus 3:14-15}

“14 God sprak tot Moses: Ik ben: “Ik ben!” En Hij vervolgde: Dit moet ge aan de Israëlieten antwoorden: “Ik ben” zendt mij tot u! 15 En God sprak verder tot Moses: Dit moet gij aan Israëls kinderen zeggen: “Jahweh, de God uwer vaderen, de God van Abraham, de God van Isaäk en de God van Jakob zendt mij tot u!” Dit is voor eeuwig mijn Naam; zo zal Ik heten van geslacht tot geslacht.” (Exodus 3:14-15 Canis)

Met het besef dat Jehovah de enige Ware God is die dood en en levend maakt, verwond en geneest, alsook alle macht heeft, boven alle andere wezens, moeten wij best goed luisteren naar Zijn Stem. Gods wraak zal over Zijn vijanden komen. Hij zal degenen die Hem haten bestraffen.

“40 Waarachtig, Ik hef mijn hand naar de hemel, En zeg: Zowaar Ik eeuwig leef! 41 Wanneer Ik mijn bliksemend zwaard heb gewet, En mijn hand naar het strafgericht grijpt, Zal Ik mij wreken op mijn vijand, En die Mij haten, doen boeten.” (Deuteronomium 32:40-41 Canis)

De landen zullen kunnen mee juichen met Gods volk. Want Hij neemt wraak voor de dood van zijn dienaren. Hij geeft zijn vijanden hun verdiende straf. Maar Hij geeft vergeving aan zijn land, zijn volk. Mozes moedigt het volk aan om God gehoorzaam te zijn en leerde het volk dit hele lied, samen met Jozua, de zoon van Nun. Hij vroeg hun ook hun kinderen dat lied te laten horen en om alles te doen wat er in deze wet staat. Want dit zijn geen lege woorden, maar woorden van levensbelang. Want door deze wet te gehoorzamen, zullen zij die luisteren en er aan voldoen, lang leven.

Some standard Bible translations on the bookshelf - Enige standaard Bijbelvertalingen op de boekenplank — Enige standaard Bijbelvertalingen op de boekenplank voor onderricht

Al die woorden zijn opgetekend in het Boek der boeken, de Bijbel. Zij kunnen ons tot een zegen zijn, indien wij ze opvolgen. Het hoogtepunt is de laatste boodschap van God zijn zoon, in het laatste boek van de Bijbel, die hij gaf aan zijn liefhebbende discipel Johannes op latere leeftijd. Wij worden op de hoogte gebracht van het eindbesluit van God en hoe het de wereld zal vergaan. Voor de wereld zoals het nu is zal er een einde komen. Een betere, of nieuwere wereld zal in de plaats komen.

Toen het volk van God in de tijd van Mozes woonde in het beloofde land waren er natuurlijk nog geen boeken, dat wil zeggen, rollen, direct beschikbaar voor de mensen – en in ieder geval veronderstellen we dat slechts een select aantal kon lezen – maar God had ervoor gezorgd dat Mozes, in zijn jeugd,

“werd onderwezen in alle wijsheid van de Egyptenaren, en hij machtig was in zijn woorden en daden”,

zei Stephanus (Handelingen 7:22).

De laatste woorden van het lied van Mozes (vers 47) kan worden gebruikt als een belofte voor ons, voor allen die oprecht streven om God te dienen; en waarvan verwacht wordt om Gods Woord te leren en voor de geest te brengen.

“Door dit woord zult gij lang leven in het land dat u gaat bezitten”.

God heeft de hele wereld beloofd als een beloofde land, aan degenen die van Hem houden – en dit is “geen leeg woord”.

Voorgaand:

Bent u op zoek naar antwoorden en Bent u op zoek naar God

Bijbel, Gods Woord tot opvoeding (NBG51)

een Engelstalig artikel over dit onderwerp / an English article about this subject: For it is no empty word

Aanvullend:

+++

Sunday Encouragement (mylordmyfriend.com)
Steadfastness is not a characteristic of the average persons life. Steadfastness is the result of trusting in God.

A steadfast mind is filled with peace. it is the mind that hangs on to God, which God keeps in perfect peace.
Good News (activeinspiration.wordpress.com)
We are in the last days of God’s offer of His Grace. God’s delay in pouring out His wrath upon this world of the wicked is only delayed because God knows all who come to him.