Doop en Geloof

In de laatste maanden hebben wij meerdere brieven binnen gekregen rondom onze visie betreft doop en geloof. Hierbij viel op dat meerdere briefschrijvers moeilijkheden hadden bij het feit dat wij geloof één van de voorwaarden vinden voor een geldige doop en dat wij geen kinderdoop als geldige actie willen aannemen op opgenomen te worden in onze gemeenschap.

Schriftuurlijke doop

Dopen is van alle tijden. Ook zijn er verscheidene vormen van dopen in de wereld, maar volgens ons is er slechts één vorm Schriftuurlijk juist, namelijk de volledige onderdompeling van iemand die volledig bij zijn bewustzijn van zijn daad is. Het zo maar wat water over een babyhoofdje gieten geeft voor ons geen aanvaardbare doop omdat de baby niet bij het verstand is om een keuze te maken en omdat er geen volledige onderdompeling is.

Meerdere briefschrijvers lijken het ook onjuist te vinden dat iemand die niet gelooft, maar toch gedoopt wordt, volgens broeder Harry Tenant, in één van onze uitgaven, daarom nog verdoemd blijft. Maar volgens de Schrift en volgens ons moet er een degelijk besef zijn van de waarde en doel van de doop en moet het voorafgegaan zijn door schuldbesef voor de begane fouten en een verzoek tot vergeving. Indien men geen spijt heeft van zijn begane zonden heeft een doop eigenlijk geen waarde.

Ook zijn er lezers van onze artikelen die het ook oneens zijn dat Broeder Tennant vindt dat geloof in de doop noodzakelijk is. Maar welke zin heeft het dopen indien men niet gelooft in Jezus Christus noch in God, noch in het witwassen van de zonden. Welke zin heeft de doop dan?
De doop mag dan wel een symbolische waarde hebben, het naar de omstanders tonen bereid te zijn uw zonden te laten witwassen in de naam van Jezus Christus die men dan ook beleid als de Heiland en in naam van de Heilige Geest, als erkenning van Gods Kracht met kennisgeving en verklaring slechts één God te willen eren. Indien men niet kiest voor die Ene God, maar zich verder wil houden aan het verheerlijken van goederen en meerdere personen of zelfs meerdere goden wil blijven aanbidden, welke zin heeft het dan om zich te laten dopen en toe te treden tot een geloofsgemeenschap, die zich er op toe wil leggen om slechts één God te loven en te aanbidden?

Doop en geloofsverkondiging behorend tot canoniek evangelie

Eén van de briefschrijvers haalt ook aan dat het geen zin heeft dat broeder Tennant Markus 16:15-16aanhaalt omdat dit niet tot het canoniek evangelie zou behoren.

“15 Daarop sprak Hij tot hen: ‘Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping. 16 Wie gelooft en gedoopt is, zal gered worden, maar wie niet gelooft zal veroordeeld worden.” (Markus 16:15-16 WV78)

Eerst en vooral wordt het uitgaan en verkondigen ook nog op andere plaatsen duidelijk gemaakt.

“Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en” (Mattheüs 28:19 WV78)

“5 Deze twaalf zond Jezus uit met de opdracht: ‘Begeeft u niet onder de heidenen en gaat niet binnen een stad van de Samaritanen; 6 gij moet veeleer gaan naar de verloren schapen van het huis van Israel.” (Mattheüs 10:5-6 WV78)

“Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar Ik u en Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend mogen zijn. Dan zal de Vader u geven al wat gij Hem in mijn Naam vraagt.” (Johannes 15:16 WV78)

“Nogmaals zei Jezus tot hen: ‘Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u.’” (Johannes 20:21 WV78)

“En wij, wij hebben gezien en wij getuigen, dat de Vader zijn Zoon heeft gezonden om de Heiland van de wereld te zijn.” (1 Johannes 4:14 WV78)

“Maar gij zult kracht ontvangen van de heilige Geest die over u komt, om mijn getuigen te zijn in Jeruzalem, in geheel Judea en Samaria en tot het uiteinde der aarde.’” (Handelingen 1:8 WV78)

Uit meerdere plaatsen, in de wel erkende delen, door apostelen geschreven teksten, wordt duidelijk gemaakt hoe Jezus zijn discipelen een zendelingsopdracht gaf en verwacht dat zijn volgelingen zouden gaan getuigen over wat zij gehoord hadden en over wat zij geloven. Wij als volgelingen van Christus Jezus moeten dan ook die taak op ons nemen en gaan getuigen, overal in de wereld, waar wij kunnen.

Zij die interesse voor de leer van Jezus hadden konden hier meer over te weten komen bij volgelingen van Jezus. Zodra zij in het geloof kwamen en zich tot de gemeenschap wilden aansluiten werd er gevraagd dat zij zich zouden laten dopen. Eens gedoopt werd en dan ook verzocht om Jezus leer na te volgen en ook zijn opdracht tot verkondiging na te volgen.

Doop en getuigenis een daad van geloof

Bij broeder Tennant zijn opmerking zouden wij zelfs nog toevoegen dat die getuigenis deel uit maakt van de werken van ons geloof en zonder werken is dat geloof dood.

Wanneer wij ons laten dopen moeten wij beseffen dat God zoveel van de mensen houdt, dat Hij zijn enige Zoon aan hen heeft gegeven. Dat geloof in hem is essentieel onderdeel van de doop en de verbintenis daaraan verbonden om niet verloren te gaan, maar het eeuwige leven te kunnen verkrijgen. (Johannes 3:16) Die doop moeten wij laten verrichten met geloof in Jezus Christus en in zijn Vader die hem gezonden heeft. Alsook moet er het geloof zijn dat Jehovah, de enige ware God is en ook al kunnen wij Hem noch Zijn zoon zien, zullen wij toch moeten getuigen van ons geloof in hem. (2 Korintiërs 5:7)

Het is wel zo dat doorheen de geschiedenis zelfs in veel geloofsgroepen mensen werden gedoopt zonder werkelijk aan de Bijbelse voorwaarden te voldoen. In het Christendom is het geloof in slechts één Ware God niet meer de algemene stelregel geworden maar heeft het geloof in de Drie-eenheid de overhand verkregen en werd er niet echt meer geëist dat de mensen volledig daaraan geloof hechtten en daden van geloof verrichtten.

Vooraf aangekondigde groei

Het is waar dat de Boeken van tevoren wisten dat God de niet-Joodse volken door hun geloof zou vrijspreken van schuld. Daarom hebben de Boeken van tevoren aan Abraham het goede nieuws verteld en moeten wij daar op vertrouwen en in geloven. Het is niet omdat alle volken gezegend worden, dat al de mensen van die volken in het Koninkrijk van God zullen kunnen binnen treden. De zegening van God en de bevrijding van de dood door Jezus Christus komt wel allen toe, maar iedereen is vrij er gebruik van te maken door het te aanvaarden. Dezen die er niet van willen weten en het zullen blijven negeren zullen er dan ook geen gebruik van kunnen maken.

“Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.” (Johannes 3:16 WV78)

“En daar de Schrift voorzag, dat God de heidenvolken zou rechtvaardigen door het geloof, heeft zij aan Abraham bij voorbaat het evangelie verkondigd: In u zullen alle volken worden gezegend.” (Galaten 3:8 WV78)

Er is een voorwaarde om aanvaard te kunnen worden door Jezus Christus. Er zal ook steeds die vereiste blijven bestaan dat men zal moeten aannemen dat er slechts één Heer, één geloof en één doop is. (Efeziërs 4:5). En als men gedoopt is in dat geloof zal men er mee voor moeten zorgen dat het Lichaam groeit. Er moet dan ook het geloof zijn dat Jezus de basissteen waarop men zich vrijwillig moet laten opbouwen om zo tot één geheel te komen. Een lichaam wordt bij elkaar gehouden door spieren en banden. En elk lichaamsdeel heeft zijn eigen taak. Op dezelfde manier houdt Christus zijn gemeente bij elkaar. En Hij geeft elk mens zijn eigen taak binnen het Lichaam. Zo kan en moet ook het Lichaam groeien en zal het sterk en gezond worden door de liefde voor God en de mensen. (Efeziërs 4:16)

“Een Heer, een geloof, een doop.” (Efeziërs 4:5 WV78)

“waaruit het hele lichaam kracht put. Als een welsluitend geheel bijeengehouden door de steun van al zijn gewrichten bereikt het zijn volle wasdom door de werkzaamheid die ieder deel is toegemeten en bouwt het zichzelf op in liefde.” (Efeziërs 4:16 WV78)

“Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is het geloof dood zonder de daad.” (Jakobus 2:26 WV78)

Doop geen eindpunt maar beginpunt

IMG_9336 Ecclesia Gathering together — Als broeders en zusters als gedoopten samenkomend in een geloofsgemeenschap die bereid is constant het Woord van God te bestuderen en de liefde van God uit te dragen.

Maar wij moeten ons hiervoor inspannen en ons bereid opstellen om samen met anderen mee te werken om die gemeenschap in Christus op te bouwen. Eens gedoopt begint eigenlijk het werk maar pas. Want dan moeten wij bewijzen aan de buitenwereld dat wij onder Christus staan. Met het besef dat geloof zonder daden dood is, net zoals een lichaam zonder geest dood is, moeten wij actie ondernemen om het Lichaam van Christus te laten groeien. (Jakobus 2:26) Dat werk zullen wij wie weet zonder veel druk kunnen verrichten, omdat ook al kan het zwaar zijn, wij weten dat iedereen die uit God geboren is, de dingen van de wereld overwint. Ook al wonen wij in deze materialistische wereld, waar mensen meer begaan zijn met zichzelf en de wereldse verrijking van zichzelf, zullen de gedoopten er al aan doen om zich geestelijk te verrijken en om mee te helpen dat anderen zich ook meer zullen gaan toeleggen op het geestelijke in plaats van het wereldse. Dagelijks zullen wij er werk van moeten maken om ons niet te laten misleiden door de wereld en zullen wij ons moeten richten op de Allerhoogste God. Dit kan mede vergemakkelijkt worden door dat wij weten dat wij de dingen van de wereld kunnen overwinnen door ons geloof. (1 Johannes 5:4)

“want ieder die uit God geboren is overwint de wereld. En het wapen waarmee wij de wereld overwinnen is geen ander dan ons geloof.” (1 Johannes 5:4 WV78)

“Welnu, hij die werkt, krijgt zijn loon niet toegekend bij wijze van gunst, maar als zijn verschuldigd recht.” (Romeinen 4:4 WV78)

Doopsel geen vrijgeleide

Baptism at Shunem (2) — Waardig doopsel door onderdompeling van diegene die kennis heeft gegeven van het geloof in Christus Jezus. – Doop in Shunem

Het doopsel is geen vrijgeleide om niets meer te gaan doen en niet meer aan geloofsopbouw te gaan doen. Om te overleven zullen wij nog steeds moeten werken voor onze dagelijkse kost, maar ook zullen wij er op moeten toe zien dat wij nog steeds geestelijk gevoed zullen worden. Hiertoe kan het samenkomen helpen en kunnen wij als broeders en zusters ondersteunen en waar nodig met raad en daad bijstaan, het vergaderen niet nalatend.

“Wij moeten niet wegblijven van onze bijeenkomsten, zoals sommigen gewoon zijn te doen; laten we elkaar moed inspreken, en dit te meer naarmate gij de grote dag dichterbij ziet komen.” (Hebreeën 10:25 WV78)

Tezamen moeten wij werken aan een betere toekomst en moeten wij trachten anderen tot inzicht te brengen. Wij zullen er ook op aankunnen dat onze inspanningen niet voor niets zullen zijn. Als men zelf voor iets gewerkt heeft, krijgt men zijn loon omdat men er recht op hebt. Het is geen geschenk. Wij hebben wel het geschenk van de Gratie gekregen en wij kunnen er op aan dat de God van Abraham een rechtvaardige God is die de Zijnen kent en ook zal belonen. (Romeinen 4:4)

Niet gezonden om te dopen maar om te verkondigen

Zoals Paulus zegt was hij niet gezonden om te dopen maar om te verkondigen. Zo moeten wij ook uit gaan om te verkondigen en niet zo zeer streven om zo maar mensen te dopen, zonder deze echt het geloof bij te brengen, of deze al te dopen terwijl zij nog niet voldoende in het geloof zijn. De doop dient niet om zomaar om de ‘Kerk‘ te vergroten. Zo zou men baby’s makkelijk als gedoopten kunnen opnemen en zogenaamd de gemeenschap der gedoopten doen aangroeien, maar in wezen zullen niet al van die ‘gedoopte’ kinderen echt gelovigen worden. Paulus geeft juist aan dat hij blij is niet zulk iemand te zijn die zo maar mensen heeft gedoopt om de gemeenschap te vergroten. Voor Paulus ligt het accent van zijn (en ons werk) niet op het dopen, maar op de verkondiging van een gekruisigde Christus, die voor Joden misschien aanstootgevend mag zijn en voor heidenen dwaas.

“God zij dank, dat ik niemand van u gedoopt heb, behalve dan Crispus en Gajus.” (1 Korintiërs 1:14 WV78)

“Maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor de Joden een aanstoot, voor de heidenen een dwaasheid,” (1 Korintiërs 1:23 WV78)