Ontdopen gaat verder in België, een keerpunt om stil bij te staan

Na de bekendmaking van de verscheidene pedofiliezaken en het oorspronkelijk aanhouden van ontkennen om dan toch later toe te geven van Bisschop Vangheluwe maakte dat veel Rooms Katholieken hun Katholieke kerkgemeenschap vaarwel zeiden. Vorig jaar bleven de schandalen zich verder ophopen en hebben 1.827 Vlamingen zich uit het doopregister laten schrappen. Dat is drie keer meer dan de 643 ‘ontdopingen’ in 2009 – voor de affaire-Vangheluwe losbarstte – maar wel een stuk lager dan de 6.382 uitschrijvingen van 2010.

Het is goed dat mensen de inschrijving bij de kerkgemeenschap serieus nemen en bij het totaal scheef gaan van bepaalde situaties ook een besluit durven nemen om afstand te nemen van die kerkgemeenschap die bepaalde zaken wenst toe te dekken of te sussen welke normaal in een gewone gemeenschap ontoelaatbaar zouden zijn.

File:Baptism.JPG — Rooms-Katholieke kinderdoop, waarbij de onmondige wordt opgenomen in de Rooms-Katholieke Kerk en als lid ertoe bij draagt dat de Kerkgemeenschap evenredig een recht op de belastinggelden krijgt. – Foto: Melchior2006

Bij de Katholieken is het ook meestal zo dat zij zelf nooit gekozen hebben om in die kerkgemeenschap toe te treden. Vanuit grootouders was er de druk en de ouders beslisten om de traditie voort te zetten om de kinderen van bij de geboorte te laten dopen. Hier stonden zij nooit bij stil dat zij al doende hun kind in de Rooms Katholieke Kerk inschreven, waardoor deze kerkgemeenschap ook de daarbij passende vergoeding van de Staat kreeg. Het later bevestigen van de doop, is ook een element dat weer bij de traditie behoort. Eerste en plechtige communie en vormsel, zijn van die feesten welke vale mensen eerder uit traditie laten plaatsgrijpen dan uit geloofsovertuiging. Opvallend is dat zelfs veel ouders helemaal niet geloven,nooit naar de kerk gaan maar toch hun kinderen hun eerste communie laten doen en er op staan dat zij in het zesde lager of ten laatste het eerste middelbaar hun plechtige communie doen. Er wis heel veel verzet tegen de plechtige communie op zestien jaar. Heel veel mensen zeggen dan ook dat het dan voor hen niet meer hoeft, welk toch een duidelijke weergave is van het niet tot het geloof, maar eerder bij de gewoonte behorende element van die gebeurtenis. Voor velen is het ook een gelegenheid om te kunnen uitpakken met een opzienbarend feest, waarbij de ene tegenover de ander pocht. De poging van de kerk om die exuberantie tegen te gaan met paterskleden heeft weinig uitgehaald.

Zelfs om te trouwen jagen ze velen onder de jongeren ook nog de kerk in, om dat men toch in het wit wil trouwen en met een sleep en heel de tralala, alsof dat zonder die kerk ook niet zou gaan. En de katholieke kerk registreert dat allemaal netjes in haar boeken en rijft op die manier veel subsidies binnen.

In 2010 werden nog ongeveer 60% van de pasgeborenen in België gedoopt. Dit getal lag 40 jaar geleden nog boven de 90%. Het percentage is echter sterk afhankelijk van de regio waarin men leeft. Het doopcijfer ligt aanzienlijk lager in centrumsteden (41,8 %) en aanzienlijk hoger in landelijke gemeenten of verstedelijkte plattelandgemeenten (81,6%). In centrumsteden wordt dit cijfer ook beïnvloed door de relatief hoge nataliteit van de niet-autochtone bevolking.

De hele hétzee van onchristelijke gebeurtenissen in de Rooms Katholieke Kerk heeft nochtans nog niet zo veel mensen afstand doen nemen van die instelling. Sommigen vinden zelfs dat men te veel die kerk viseert. Zij vinden dan ook dat het sociale weefsel, ondermijnt wordt. Wat spijtig genoeg veel mensen niet inzien is dat er een groot verschil moet gemaakt worden tussen instituut kerk en religie. Men moet ook zien dat er meerdere kerkgemeenschappen zijn en dat men niet persé zijn geloof moet opgeven om uit de Katholieke Kerk te stappen. Wel is het zo dat met al de gebeurtenissen het misschien eens tijd is geworden om dat geloof beter onder de loep te nemen. Is het niet hoog tijd geworden om eens te kijken wat de verschillen zijn onder al de verscheidene christelijke denominaties?

Zou het ook niet kunnen om in plaats van de Katholicisme zo te omhelzen of vurig vast te houden om de tentakels eens bij de protestantse kerk te gaan doen kleven? Men moet beseffen dat het niet de kerken zijn die de religie moeten bepalen. Het zijn de gelovigen zelf die de religie moeten waar maken. Religieuzen noch enige kerk heeft het monopolie over de religie. Ook mag men niet gaan veralgemeniseren dat de religie niets anders dan kwaad aan richt. Er zijn in de geschiedenis zeer veel voorvallen geweest van geweld veroorzaakt door zogenaamde gelovigen of kerkinstellingen die hun leden aanzetten tot geweld. Het is een fenomeen dat in elk tijdsgebeuren kan voordoen. Het gebeuren met de fundamentalistische islamieten is daar een typisch voorbeeld van waarbij men een moslim beweging kan zien waar vijftig jaar geleden ook de katholieken stonden.

Daar moeten de mensen het verschil zien tussen de gewone gelovige moslims en gewone gelovige christenen tegenover de op macht beluste geestelijke organisaties of het nu mula’s of bisschoppen zijn.

Ook moet men beseffen dat er een groot verschil is tussen christen en katholiek zijn en tussen Dé Kerk, een kerk en een kerkgemeenschap. Christen zijn is “rekening houden met de anderen, respect betonen voor andere overtuigingen, religies, e.d., mensen in nood helpen, …” Katholicisme staat veelal gelijk met het opvolgen van bepaalde kerkelijke regels (die eigenlijk niemand opvolgt. In wezen zouden Katholieken de Paus moeten opvolgen, maar hoe veel van hen gebruiken toch voorbehoedsmiddelen al hoewel hun kerk hen dat verbied? Hoe velen, die zich Katholiek noemen gaan niet naar de wekelijkse misviering, al is deze in die kerk wel verplicht? In 2010 ging amper 7% van de Belgische bevolking nog wekelijks naar de mis, al hoewel er cijfers zijn die ook spreken van slechts 3% .

Hoe velen volgen dus die zogenaamde onfeilbare Paus? Eigenlijk weinig, maar toch houden zij er aan Katholiek te blijven en denken er toch nog maar zeer weinig om hun Katholieke kinderdoop ongedaan te laten maken.

Bent u door al de gebeurtenissen van de laatste jaren ontgoocheld in uw kerk?

Twijfelt u over het geloof, de zin of onzin van religie?

Durf over religie, geloof, God en gebod na te denken. Maar durf ook in de eerste plaats eens de Bijbel ter hand te nemen. Daarmee bedoelen wij het Oude en het Nieuwe Testament. Neem die 66 boeken eens onder ogen. Lees ze eens van voor naar achteren in één ruk (bij wijze van spreken.). Maar durf eens echt de tekst onder ogen te zien zoals deze er gedrukt staat, wars van alle dogma’s of leerstellingen die u vanuit uw kerkgemeenschap hebt mee gekregen. Als er zo “zoon” staat, laat het dan “zoon” betekenen, enz.

Wie weet gaat u versteld staan welk een openbaring dat Boek der Boeken u mag bieden.

Als u dan de Heilige Schrift hebt doorgenomen laat dan uw hart spreken en luister dan naar uw innerlijke. U zal echter wel merken dat er dan een tijd zal komen dat u keuzes zult moeten maken die inhouden dat u al of niet afstand zal moeten gaan nemen van tradities. Zo kan het zijn dat u zal merken dat u onder de hoede van een kerkgemeenschap hebt geleefd die u veel fabeltjes heeft verteld of veel dingen heeft opgedrongen die eigenlijk niet in de Bijbel staan.

Laat het een “Eye-opener” zijn.

Wanneer u beslist om niet langer katholiek te zijn, dan kan dat eenvoudig door een gehandtekende brief te zenden naar de pastoor van de parochie waar u gedoopt bent met de vraag om in de rand van dit register bij uw doopselregistratie te willen noteren dat u niet langer tot de katholieke kerk wenst te behoren. Zo is voor de katholieke gemeenschap duidelijk dat u in de toekomst niet langer katholieke sacramenten wenst te ontvangen en niet
in de kerk wenst begraven te worden.

“Ontdopen”, zoals velen zeggen is in geen enkele kerk mogelijk. Men kan zich echter wel uit elke kerk uitschrijven of de kerk kan de gelovige ook uitsluiten.

Bij alle kerkgemeenschappen is de doop aanzien als een verbintenis van de persoon met god, de Allerhoogste. Het doopsel zelf is ‘onuitwisbaar’. Je “ontdoping” heeft dus geen effect op de eigenlijke doop of op het doopsel. In de Katolieke kerk moet iemand die opnieuw in de kerk wenst te worden opgenomen daarom niet opnieuw gedoopt worden. Voor andere kerken is het een punt geweest van vele discussies. Bij veel protestantse en bij Christenen die volledig de Bijbel willen volgen is de kinderdoop iets ongeldigs, daar een baby nooit bij zinnen kan zijn om zelf de beslissing te nemen om voor God te kiezen. Vandaar wordt een kinderdoop dan ongeldig beschouwd en moet men zich laten dopen zoals de Bijbel voor schrijft, door volledige onderdompeling in water, als teken van witwassing der zonden, die men vooraf heeft beleden. Een baby kan nog geen enkele zonde gedaan hebben, kan daar ook nog niet over na denken, en heeft helemaal nog geen besef van God en gebod. als volwassen mens kan men wel een keuze maken en deze aan anderen kenbaar maken. Hierbij zal men dan ook aan de gemeenschap moeten kunnen bewijzen dat men werkelijk volgens de wil van God wil leven en zich aan Hem wil onderwerpen.

Volgens de Heilige Schrift zijn er enkele dingen die enkel door God kunnen gebonden worden. Zo zijn doopsel en huwelijk een verbintenis tussen God en de mens welke niet door iemand anders kunnen ontbonden worden. Wel kunnen zij als ongeldig bestempeld worden. Voor de kinderdoop is het heel duidelijk: het is een on-Schriftuurlijk iets en heeft op dat vlak ook geen waarde. Maar door zich bij de Katholieke Kerk te alten uitschrijven geeft men deze kerk ook een duidelijk signaal en geeft men naar de staat ook een teken dat men zich niet meer akkoord verklaard dat deze kerkgemeenschap recht krijgt op het deel van het betaalde belastinggeld. Op dat vlak wordt het hoge tijd dat de bevolking ook meer druk uitoefend op de staat dat, zoals in bepaalde andere landen (cfr. Duitsland) en zal worden voor geopteerd om de mensen zelf te laten beslissen waar hun belastinggeld naar toe gaat: ofwel naar een geloofsvereniging of bepaalde kerk (waaronder ook de afgodengemeenschappen of Keltische geloofsgroepen, boeddhisten, Hindu’s etc.), of naar een vrijzinnigen beweging of een atheïstische groepering, of naar een vereniging van openbaar nut, natuurvereniging of hulpverleningscentrum or niet gouvernementele organisatie. De Kirchesteur of Kerkbelasting zal dan ook voor kleiner gemeenschappen meer overlevingskansen geven en de macht van de grotere groepen verkleinen.

De mensen zouden daar ook best eens over na denken wie zij zo veel macht willen blijven geven door zich in die kerkgemeenschap ingeschreven te laten.

Mocht u niet weten in welke kerk u gedoopt bent, dan kunt u dat – meestal – terugvinden in het trouwboekje van uw ouders. Mocht dat niet het geval zijn, dan kunt u ook een brief schrijven naar uw bisdom.

Bisdom Antwerpen – Schoenmarkt 2, 2000 Antwerpen
Bisdom Brugge – Heilige Geeststraat 4, 8000 Brugge
Bisdom Gent – Bisdomplein 1, 9000 Gent
Bisdom Hasselt – Vrijwilligersplein 14, 3500 Hasselt
Aartsbisdom Mechelen-Brussel – Wollemarkt 15, 2800 Mechelen
Diocèse de Liège – Rue de l’Evêché 25, 4000 Liège
Diocèse de Namur – Rue de l’Evêché 1, 5000 Namur
Diocèse de Tournai – Place de l’Evêché 1, 7500 Tournai

Of voor wie gedoopt werd binnen het militaire ordinariaat (dus door een legeraalmoezenier):

Algemene Directie Human Resources
Divisies Coördinatie en Evaluatie&Personeel
Dienst voor Religieuze en Morele Bijstand
Katholieke Aalmoezeniersdienst
Kwartier Koningin Astrid
Bruynstraat 1, 1120 Brussel

De priester dient gehoor te geven aan uw wens en zal u schrappen uit het register. U heeft het recht om een afspraak te maken met hem om te controleren of de schrapping gebeurd is.

Denk er steeds aan dat geloof heeft te maken met een relatie tussen God en u en niet met één of andere kerkgenootschap. Wel is het zo dat Jezus Christus de mensen die God willen volgen heeft aangeraden om regelmatig bijeen te komen en het vergaderen niet na te laten. Om die reden is het dan wel belangrijk om zich bij een geloofsgemeenschap aan te sluiten. Maar durf de kans waar te nemen om niet aan tradities gebonden te zijn en afstand te nemen van de wereld (zoals het zo mooi gezegd wordt in de Heilige Schrift.).

Ook al zijn Christadelphians geen traditionele Kerk, kunnen zij u een geloofsgemeenschap aanbieden die de Wetten van Christus en de Wetten van God in de eerste plaats stelt en waarbij zij willen leven in een gemeenschap van mensen met een hart voor elkaar en voor de wereld.

Voorbeeldbrief

Aan bisdom………………………………….. (= Het bisdom van de plaats waar men zijn/haar doopsel heeft ontvangen.) (plaats)………………, (datum)………

Betreft: Uittredingsaanvraag

Geachte Heer/Mevrouw,

Mag ik U verzoeken administratief het nodige te doen, om mijn uittreding te akteren:

“(naam en voornaam)……………………………………………………………………………..,
geboren te ……………………………………….(geboorteplaats) op ………………………(geboortedatum).

en gedoopt te ……………………………………………… ……….(parochiekerk of materniteit en adres)
toen hij/zij woonde te ……………………..…………………………………… (vroegere woonplaats)

heeft weloverwogen en duurzaam beslist uit de Rooms-Katholieke Kerk te treden.”

Ik weet dat deze uittreding geen enkel gevolg heeft op vlak van de betoelaging van de Rooms-Katholieke Kerk door de overheid, maar wens toch uit te treden om op geen enkele wijze meer bij deze Kerk betrokken te worden (bv. toediening sacramenten).

Mag ik u vragen mij over de ontvangst van dit schrijven te berichten met vermelding van de datum van mijn uittreding.

Met vriendelijke groeten,

(naam en voornaam)
(huidige verblijfplaats)