Getuigen van Jehovah, Data en Waarheid

537, 1874, 1914, 1975, Getuigen van Jehovah en Waarheid

Waarheid van wie?

Er zijn bepaalde groeperingen die graag beweren dat zij alleen de waarheid in pacht hebben. Ook zijn er die beweren dat zij al jaren de waarheid hebben en prediken, maar als men hun prediking na gaat zijn er toch al heel wat wijzigingen in hun als enige waarheid opgelegde leer gekomen. Zo is er onder de Ernstige Bijbelonderzoekers een groepering die foutief beweert Charles Taze Russell als haar stichter te hebben van hun Getuigen van Jehovah vereniging. Maar als men kijkt naar hun “waarheid” met die van de verkondigde leerstelling van de man die ook lessen volgde bij de Thomasiten of Thomasites (leerlingen van John Thomas, die ook de Christadelphians stichtte) ziet men dat die leer van de originele Biblestudents danig verschilt met die van wat Jehovah’s getuigen de dag van vandaag als “De waarheid” zien, terwijl de personen in die beginjaren net zo overtuigd waren dat wat ze in de Wachttoren en in de “Studieën in de geschriften” die door Charles Taze Russell werden geschreven, leerden, de onfeilbare uitleg was van het woord van God. Met dien verstande dat Russell toch verschillende malen heeft aangedrongen dat hij gewoon de bijbel interpreteerde en dus niet onfeilbaar was.

Charles Taze Russell

Voor Russell en andere Bijbelstudenten of Biblestudents kwam het er op aan het Woord van God ernstig te onderzoeken en er naar te leven. Voor hem was het klaar dat enkel God de soevereine macht had om te bepalen wat wij als gewone stervelingen over Hem moesten weten en hoe wij moesten leven. In de 19° en begin 20° eeuw volgden verscheidene ernstige Bijbelonderzoekers het Woord van God als enige leidraad. Voor hen was het duidelijk dat er geen organisatie van mensen was die andere mensen iets bindend kon opleggen, omdat men enkel de Wetten van God hoorde te volgen in de eerste plaats. Het was juist omdat Rutherford te veel macht naar zich toe-eigende en bepaalde leerstellingen aan anderen begon op te dringen dat verscheidene volgelingen van het eerste uur hem ook verlieten. Ook al beweren de Getuigen van Jehovah bij hun geen scheuringen te hebben kan men zeer veel verschillende organisaties zien die eigenlijk uit de Getuigen van Jehovah zijn ontstaan. Alsook zijn er verschillende ex-Jehovah Getuigen die zelf eigen verenigingen of denominaties hebben opgericht.

Vreemd in het geheel is dat de Getuigen zelf beweren dat hun Beleidvolle Slaaf door God is aangesteld, maar dat deze in de loop der jaren haar leerstellingen, zogezegd onder wijzigend licht, heeft veranderd. Nog vreemder is dat zij in het verleden leden, zelfs leden van het bestuur en van de uitverkoren 144 000, uit het Genootschap hadden gezet, waarbij zelfs familieleden geen contact meer met hen mocht hebben, omdat zij van mening waren dat het zus of zo was terwijl de Beleidvolle Slaaf mensen het anders geloofden, maar hun geloof toen voor onwaar aannamen. Nadat zij jaren later ook tot dat inzicht kwamen van de uitgestotenen, namen zij deze niet meer aan na hun verontschuldigingen aangeboden te hebben, maar lieten zij hen gewoon links liggen en/of bleven hen negeren en beweren dat zij verkeerde denkers waren die de kudde in misleiding hadden gebracht.

In de beginfase van de Bible students of Bijbelstudenten viel het op dat er verscheidene predikers waren die misschien hier en daar verschillende gezichtspunten en kleine geloofsverschillen hadden maar zich toch één vonden in hun gezamenlijke gebondenheid onder Christus Jezus. Een groot verschil met Jehovah’s getuigen vandaag, die niettemin wel stellen dat ze niet geïnspireerd zijn, maar toch geen andere gedachten binnen hun contreien dulden. Iemand die twijfels of vragen naar voor brengt loopt het gevaar het stilzwijgen opgelegd te worden of uitgesloten te worden van de geloofsgemeenschap.

Men kan de vraag stellen hoe komt het dan, ondanks de extreme verschillen tussen wat Russell leerde en wat Jehovah’s getuigen de dag van vandaag leren, men steeds maar blijft spreken van de waarheid, alsof die twee visies gemakkelijk met elkaar combineerbaar zijn. Malakh Ahavah, een autistische informaticus, heeft hierover een Essay op de profetische significantie van het jaar 1914 geschreven.

Hij zelf heeft ook deel uitgemaakt van die geloofsgemeenschap waar hij trouwens al heel zijn leven is mee geconfronteerd geworden, en (naar eigen zeggen) dat niet altijd op een correcte manier. Zoals vele anderen is hij ook één van de miljoenen Getuigen van Jehovah geworden nadat hij overtuigd raakte dat ze het dichtst stonden bij wat hij zelf geloofde. De vraag daarbij is natuurlijk of hij, toen hij koos voor de Getuigen, wel van de andere verschillende Ernstige Bijbelonderzoekers af wist. Op onze predikingtochten, waar vele mensen ons verwarren met de Getuigen van Jehovah, omdat wij ook getuigen voor diezelfde Jehovah God, valt ons op dat de meeste mensen niet op de hoogte zijn dat er ook anderen Jezus opdracht volgen en Getuigen voor zijn Vader die in de hemel is. De Getuigen van Jehovah zelf gaven dan ook een onwaar geschiedenis verhaal tegenover die mensen die wel iets hadden opgevangen over een Russell, Rutherford, Brown en Barbour. De eerste Bijbelonderzoekers, met die naam, waren niet zeker van wat er allemaal zou gebeuren, maar de groepering van Rutherford ging zich meer van de Dawn groepering afsplitsen, en wensten hun overtuiging van wat er in 1914 ging gebeuren voor waar aan te nemen. Aanvankelijk dachten zij dat het Koninkrijk van God de volledige, universele macht in handen zou krijgen in het jaar 1914.

Bepaalde Bijbelonderzoekers zagen in de Schrift dat de toekomst van menselijke regeringen helemaal niet door een goddelijke waarborg was gegarandeerd. In overeenstemming met de dingen die zij ontdekten, verklaarde de Watch Tower (of De Wachttoren) van december 1881: „Het oprichten van dit koninkrijk zal vanzelfsprekend de omverwerping van alle koninkrijken der aarde met zich meebrengen, daar al deze koninkrijken — zelfs de beste — zijn gefundeerd op onrechtvaardigheid, ongelijke rechten, verdrukking van de meerderheid en begunstiging van de minderheid — zoals wij lezen: ’Het zal al die koninkrijken vermalen, en tenietdoen, maar zelf zal het in alle eeuwigheid bestaan.’” (Daniël 2:44).

Herald of the Morning (“Aankondiger van de morgen”) Titelpagina van het tijdschrift uitgegeven door Nelson H. Barbour

Russell had op basis van zijn verdere studies van de Schrift dat Christus gevonden dat Jezus niet alleen onzichtbaar zou terugkeren maar ook onzichtbaar zou blijven, zelfs wanneer hij zijn tegenwoordigheid manifesteerde door de goddelozen te oordelen. Hierbij verloor hij volgens ons uit het oog dat Jezus zou terugkomen op dezelfde wijze als hij was heen gegaan, dat inhield dat mensen hem wel zouden zien. Door de Milleritische Adventist en goudzoeker N.H. Barbour, de redacteur van de Herald of the Morning, raakte Russell er ook van overtuigd dat Christus’ onzichtbare tegenwoordigheid in 1874 was begonnen. Vanaf 1873/4 had Barbour regelmatig een The Midnight Cry gepubliceerd,  maar veranderde de naam snel daarna in Herald of the Morning (“Aankondiger van de morgen”).

In 1823 had John A. Brown, wiens werk in Londen werd gepubliceerd, al berekend dat de „zeven tijden” uit Daniël hoofdstuk 4 2520 jaar zouden duren. Maar hij onderscheidde niet duidelijk waarmee de profetische tijdsperiode begon of wanneer ze zou eindigen. Wel legde hij verband tussen deze „zeven tijden” en de tijden der heidenen uit Lukas 21:24. In 1844 vestigde E. B. Elliott, een Britse geestelijke, de aandacht op 1914 als mogelijk jaartal voor het einde van de „zeven tijden” uit Daniël, maar daarnaast gaf hij een alternatieve zienswijze, die wees op de tijd van de Franse Revolutie. Robert Seeley uit Londen behandelde in 1849 de aangelegenheid in dezelfde trant. Ten minste al in 1870 werden in een door Joseph Seiss en anderen uitgegeven en in Philadelphia (Pennsylvania) gedrukte publicatie berekeningen verschaft die 1914 aanwezen als een betekenisvol jaartal, ook al was de daarbij behorende redenering gebaseerd op een chronologie die later door C. T. Russell werd verworpen.

Maar de uitgaven van Herald of the Morning van augustus, september en oktober 1875 van N. H. Barbour droegen ertoe bij dat de door anderen aangereikte details met elkaar in overeenstemming werden gebracht. Gebruik makend van een chronologie die door Christopher Bowen, een geestelijke in Engeland, was opgesteld en door E. B. Elliott was gepubliceerd, identificeerde Barbour het begin van de tijden der heidenen met de verwijdering van koning Zedekia uit het koningschap, zoals in Ezechiël 21:25, 26 was voorzegd, en hij wees naar 1914 als het tijdstip waarop de tijden der heidenen zouden eindigen.

Titelpagina van “Three Worlds”

Het was begin 1876 dat C. T. Russell een exemplaar van Herald of the Morning ontving en prompt naar Barbour schreef. Nog die zomer bracht hij tijd met hem door in Philadelphia, waarbij zij onder andere de profetische tijdsperiodes bespraken. Kort daarop redeneerde ook Russell, in een artikel met de titel „De tijden der heidenen: Wanneer eindigen ze?”, aan de hand van de Schrift over de kwestie en verklaarde dat het bewijsmateriaal aantoonde dat „de zeven tijden in 1914 A.D. zullen eindigen”. Het artikel werd in de uitgave van oktober 1876 van de Bible Examiner afgedrukt. Het boek Three Worlds, and the Harvest of This World, dat in 1877 door N. H. Barbour in samenwerking met C. T. Russell werd uitgegeven, wees op dezelfde conclusie. Daarna hebben vroege uitgaven van de Watch Tower, zoals die van december 1879 en juli 1880 de aandacht gevestigd op 1914 G.T. als een uitermate betekenisvol jaar vanuit het gezichtspunt van de Bijbelse profetieën. In 1889 werd het hele vierde hoofdstuk van Deel II van Millennial Dawn (later Studies in the Scriptures genoemd) aan een bespreking van „De tijden der heidenen” gewijd. Maar wat zou het einde van de tijden der heidenen betekenen?

Graag willen wij er op wijzen dat niet alle Bijbelonderzoekers het met die geopperde stellingen eens waren, zeker niet diegene, die niet gebonden waren aan de Zion’s Watchtower. Sommige Bijbelonderzoekers waren ervan overtuigd dat het er niet op zou uitlopen dat de aarde zou verbranden en het menselijke leven uitgeroeid zou worden, in de Bijbel kan men namelijk ook voldoende verwijzingen vinden dat de wereld niet zal vergaan, maar eeuwig zou blijven voortbestaan. Wel konden de meeste Bijbelonderzoekers het eens zijn dat er een ogenblik zou komen dat er een verschrikkelijke tijd zou komen. Velen waren er ook van overtuigd dat er een bloedig en zeer pijnlijk gebeuren zou optreden dat slechts het begin van een tijd van beproevingen zou inluiden. Anderen vermoeden dat er een wrede tijd zou aanbreken waarbij er relatieve rust perioden zouden voorvallen maar dat er na enkele jaren onenigheid tussen de kinderen en hun ouders zou optreden en dat religies met elkaar in aanvaring zouden komen. Anderen waren dan weer overtuigd dat met het aanbreken van een oorlog in het Tweestromenland (Eufraat en Tigris: huidig Iran en Irak) pas het begin der eindtijd zou gaan aanbreken.

Zion’s Watch Tower and Herald of Christ’s Presence, October 1, 1907

In ieder geval waren meerdere Bijbelonderzoekers het over eens dat 1914 wel een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid zou kunnen inleiden, waarbij niemand zou ontzien worden, en al was het voor bepaalde groepen duidelijk dat indien Jezus dan niet terug kwam, dat het toch een keerpunt zou zijn in de geschiedenis van de mensheid die van dan af zou afstevenen naar het beloop van het samenstel der huidige dingen.

Voor Joseph F. Rutherford’s volgelingen werd het duidelijk dat het een belangrijk tijdstip zou aanduiden met betrekking tot de goddelijke heerschappij. Aanvankelijk dachten zij dat dan het koninkrijk Gods de volledige, universele macht in handen zou hebben gekregen. Toen dat niet gebeurde, wankelde hun vertrouwen in de Bijbelse profetieën die dat jaar aanwezen niet. Zij concludeerden dat het jaartal daarentegen slechts een beginpunt in de Koninkrijksregering had gekenmerkt.

English: Picture of Joseph F. Rutherford from the 1911 Bible Students Convention Souvenir Booklet. At the time this picture was taken, Rutherford was serving as chief legal counsel for Pastor Charles Taze Russell. Rutherford became President of the Watchtower Bible and Tract Society in 1917 and later renamed the movement Jehovah’s Witnesses. Rutherford died in 1942. (Photo credit: Wikipedia)

Zo dachten zij aanvankelijk ook dat wereldomvattende onlusten die een hoogtepunt zouden vinden in anarchie (die naar hun begrip zou samengaan met de oorlog van „de grote dag van God de Almachtige”), aan dat jaar zouden voorafgaan (Openbaring van Johannes 16:14).

Maar toen, tien jaar vóór 1914, opperde de Watch Tower dat de wereldwijde beroering die zou uitmonden in de vernietiging van menselijke instellingen, vlak na het einde van de tijden der heidenen zou komen. Zij verwachtten dat het jaar 1914 een betekenisvol keerpunt voor Jeruzalem zou markeren, aangezien de profetie had gezegd dat ’Jeruzalem vertreden zou worden’ totdat de tijden der heidenen waren vervuld. Toen zij 1914 naderbij zagen komen en zij nog niet als mens waren gestorven en ’in de wolken weggerukt’ de Heer tegemoet — in overeenstemming met eerdere verwachtingen — hoopten zij vurig dat hun verandering aan het einde van de tijden der heidenen zou plaatsvinden. (1 Thessalonicenzen 4:17).

Terwijl de jaren verstreken en zij voortdurend opnieuw de Schrift onderzochten, bleef hun geloof in de profetieën krachtig, en zonder terughoudendheid verklaarden zij wat er naar hun verwachting zou gaan gebeuren. Met een wisselende mate van succes streefden zij ernaar niet dogmatisch te zijn ten aanzien van bijzonderheden die niet rechtstreeks in de Schrift stonden vermeld. Ook al beweerden zij niet dogmatisch te zijn geven zij ons eerder wel de indruk dat zij bepaalde leerstellingen toch zeer drastisch als ‘zo voor waar aan te nemen’ omdat de Beleidvolle Slaaf die Waarheid verkondigd heeft.

In 1914 werd de wereld met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, die jarenlang eenvoudig de Grote Oorlog werd genoemd, beslist in grote beroering gestort, maar die leidde niet onmiddellijk tot een omverwerping van alle bestaande menselijke regeringen. Toen zich na 1914 de gebeurtenissen in verband met Palestina ontvouwden, dachten de Bijbelonderzoekers dat zij bewijzen van betekenisvolle veranderingen voor Israël zagen. Maar maanden en vervolgens jaren verstreken, zonder dat de Bijbelonderzoekers zoals zij hadden verwacht de hemelse beloning ontvingen.

The Watch Tower groepering ondervond de bevraging bij hun leden, die zij geruststelden dat zij niet moesten denken dat Jezus zou gezegd hebben dat zij zouden worden opgenomen (WT 1 februari 1916). Zij wezen naar het Woord van Christus en naar de vervullingen van profetieën die er onmiskenbaar op leken te wijzen dat, volgens hen, deze datum van 1914 wel het einde van de tijden der heidenen kenmerkte. Daaruit leidden zij af dat de ’verandering’ van de Kerk op of voor die datum zou plaatshebben. Maar God had niet tot hen gezegd dat dit het geval zou zijn, schreven zij, alsof God rechtstreeks to hen sprak. Hiermee konden zij veel mensen overtuigen dat zij wel het spreekorgaan van de God was die zij volgden en dat die God de wereld wel een proefopstelling had voorzien om de mensen nu eindelijk nog eens te toetsen zoals bij Sodom en Ghomorah. Want de tijd was rijp om, niet zoals met een zondvloed, zoals God beloofd had dat niet meer zo te doen, de geliefde heiligen op te roepen zich volledig af te zonderen van de wereld en samen te komen om als één gemeenschap voor God te komen te staan. Zij die werkelijk van God hielden waren bang om die aanwezigheid van God te missen en indien die vereniging de woordvoerder van God was, moest men zich daarbij toch aansluiten, of niet soms? Dat kan mogelijk de sterkte geweest zijn van die vereniging die de mensen zo onder druk legde om kleur te bekennen naar de andere mensen in de wereld. Zij die God wilden volgen moesten zich aansluiten bij mensen die bogen voor Jehovah God. Maar er waren niet zo veel middelen om zich te verspreiden en naar verre kerkgemeenschappen te gaan, dus moest men zich wel aansluiten bij die kerkvereniging die het dichts bij huis was, maar toch het meest nabij was bij de leefregels volgens Jehovah God.

De vroegere president van het Genootschap, Frederick W. Franz beklemtoonde in een ohctendbijbelbespreking voor de Bethelfamilie op het hoofdkwartier te New-York op 17 november 1979, zelfs nog sterker het belang van de 1914-datum door te zeggen: “The sole purpose of our existence as a Society is to announce the Kingdom established in 1914 and to sound the warning of the fall of Babylon the Great. We have a special message to deliver.” (Raymond Franz, In Search Of Christian Freedom, Atlanta: Commantary Press, 1991, blz. 32, 33)
Vertaling: “Het enige doel van ons bestaan als Genootschap is het aankondigen van het Koninkrijk opgericht in 1914 en de waarschuwing te laten weerklinken van de val van Babylon de Grote. We hebben een speciale boodschap te brengen.”

Na Jezus terugkeer niet te hebben opgemerkt in 1914 en toen Russell bovendien op 31 oktober 1916 overleed, was de teleurstelling en onzekerheid groot onder de volgelingen van Russell en Rutherford. Een deel van Russells aanhang keerde terug naar gevestigde denominaties of sloot zich aan bij reeds eerder bestaande Bijbelonderzoekers groepen.

Na Russells dood begon in de groepering trouwens een machtsstrijd welke ontaarde in meerdere scheuringen.  Vooral toen Joseph F. Rutherford (1869 – 1942) (president van het Wachttorengenootschap vanaf 6 januari 1917) meer en meer zijn eigen wetten oplegde aan de gehele gemeenschap gingen na een tijdje ook eerder trouwe medewerkers andere wegen.

Vrije Bijbelonderzoekers komen bijeen in gebouwen die zij Kerk of Ecclesia noemen, zoals dit voorbeeld in Somersworth, New Hampshire, Verenigde Staten

De situatie culmineerde toen in juli 1917 het boek The Finished Mystery werd vrijgegeven. Een aantal bestuursleden van het Wachttorengenootschap meende dat deze methode van werken in strijd was met Russell’s testament. Het boek zorgde ook inhoudelijk veel controverse: sommige “Bijbelonderzoekers” vonden het in strijd met de leerstellingen die ze hadden geërfd van Russell. Dit alles leidde tot een ernstige scheuring.  In tegenstelling tot de Ernstige Bijbelonderzoekers wezen Rutherfords volgelingen de meeste geschriften van Russell af als valse leer en riepen zich uit als de enige ware ‘Jehova’s getuigen’. Zij die echter genoeg hadden van het volgen van personen  wensten dit ook aan te geven in hun benaming en verkozen daarom de verzamelnaam Vrije Bijbelonderzoekers, om zich te onderscheiden van de overige afsplitsingen, die wel de leer van een man of organisatie volgden.

Ettelijke jaren vóór 1914 had Russell al geschreven: „De chronologie (tijdprofetieën in het algemeen) was klaarblijkelijk niet bedoeld om Gods volk door heel de gang der eeuwen heen nauwkeurige chronologische inlichtingen te verschaffen. Klaarblijkelijk is ze meer bedoeld om als wekker te dienen teneinde het volk van de Heer op de juiste tijd te wekken en tot daden aan te zetten.

Maar zo kan men dat ook inzien voor het gebeuren in het Christelijk veld. Uit de Schrift kunnen wij halen dat in de Tijd van het Einde der Tijden, de godsdiensten tegen elkaar zouden gaan opstaan. In die zin mag men ook verwachten dat zij die voor God zijn, zich in die tijd ook samen sterk zullen moeten gaan voelen en ook al mogen er bepaalde meningsverschillen zijn onder elkaar, dat zij eerder de eigenlijke voorname eenheidspunten zullen moeten inzien die hen met Jezus Christus binden en hen tot ledematen van Jezus Lichaam maken onder dat ene hoofd Jezus van Nazareth. Het één lichaam vormen met Jezus moet de gebondenheid van Christenen uitmaken.

Als men de 19° en 20° eeuwse opvattingen van de Getuigen van Jehovah verder vergelijkt met de 21° eeuwse opvatting kan men verscheidene punten vinden waar er verandering in het geloof is gekomen. Hierbij kunnen wij dan de vraag stellen, als bij het antwoord en vragen spelletje dat de Getuigen zo handig gebruiken voor hun leermethode, andere antwoorden worden gegeven dan waar naar wordt gericht, hoe de gemeenschap daar dan op reageert. Aanvaarden zij van hun eigen leden andere zienswijzen? Durven zij zelfs een andere zienswijze opperen zonder bang te zijn om vies bekeken te worden, beschuldigd te worden de Beleidvolle Slaaf niet te willen volgen, of nog erger, te kunnen uitgesloten te worden? “Als je dan ook bedenkt dat andere visies als Jehovah’s getuige niet worden getolereerd, en tot iemands verwijdering uit de gemeente kan leiden, vraag je je af hoe ze zo verdraagzaam kunnen zijn over de leerstellingen uit deze beginjaren.” Schrijft Malakh Ahavah terecht. “Feit is namelijk dat als iemand de dag van vandaag die leerstellingen zou onderwijzen en zou geloven, hij onherroepelijk uit de gemeente van Jehovah’s getuigen gesloten zou worden.”

In zijn bedenkingen gaat hij systematisch proberen enkele aspecten van het hedendaags geloof van Jehovah’s getuigen toe te lichten, en een correcte vergelijking met de oude gedachten tonen. Om die reden durven wij zijn studie dan ook oprecht aan onze leden en geïnteresseerden aanraden, zo dat zij ook een beeld kunnen scheppen van deze dikwijls verkeerd begrepen vereniging, maar ook zodat mensen die op zoek zijn naar de waarheid kunnen inzien dat niet elke vereniging die beweerd de volle Waarheid te bezitten ook werkelijk helemaal in de Waarheid is, en soms zelfs een loopje durft te nemen met de wereldse waarheid, die wel een realiteit is die men niet kan tegenspreken doordat zij ook geschiedkundig, archeologisch en archiefmatig kan bevestigd worden.

Ook wordt door deze ex-Jehovah nog eens aangetoond hoe de uitspraken die men deed ten opzichte van ongelovigen betreffende 1975 erg beeldend waren.

Velen van de verleden generatie hebben aan stations en pleinen ijverig het Einde der Tijden of het Armageddon voor 1975 verkondigt. Toen dat niet doorbrak hebben meerderen ook de Getuigen vaarwel gezegd, waarop dezen dat dan beschouwden als een nodige zuivering door God gewenst, om hun rangen zuiver in het geloof te houden.

Terwijl Jehovah’s getuigen het debacle rond 1975 hebben overleefd, hebben ze niettemin toen grote verliezen geleden, die zij volgens ons nu wel al helemaal terug goed gemaakt hebben. Maar in 1976 ging het wel in vrije val; zo zijn er dat jaar ondanks dat er meer dan 196 000 gedoopt werden, er niettemin ‘langs de achterdeur 127 000 personen verdwenen’.

Jehovah’s getuigen hebben echter 1975 overleefd, omdat dit jaartal niet zo extreem belangrijk was binnen de religie. Hun overtuiging over het “einde van de wereld” in 1975 was namelijk maar indirect op de Bijbel gebaseerd; uit berekeningen kwam men er namelijk achter dat in het najaar van 1975 6000 jaar menselijke geschiedenis zou eindigen, dit is vanaf het ontstaan van Adam. Trouwens niet de eerste keer dat ze een dergelijk bauwde uitspraak deden.

Voor de jongere Getuigen van Jehovah is 1975 een misvatting van vele mensen, en indien het vroegere Getuigen waren zullen zij dat jaar verkeerd geïnterpreteerd hebben.

Nochtans is de volledige essentie van Jehovah’s getuigen aan dat jaar 1914 gebonden. Voor hen worden namelijk alle Bijbelse profetieën rond de eindtijd vanaf dat jaar bekeken, de essentie van de lengte dat we naar het einde toe zijn, wordt naar dit jaar berekend. En terwijl de laatste jaren, vanaf 1995 men systematisch een religie heeft gevoerd om de eindtijd te kunnen verlengen, zou het een veel groter debacle zijn voor Jehovah’s getuigen om het jaar 1914 volledig uit hun religie te weren.

“Daarom waarschijnlijk ook hun fel protectionistisch gedrag om het jaar 1914 aan hun huidige en potentiële leden te verkopen.” Volgens Malakh Ahavah.

In 1995 werd er, volgens hem, een begin gemaakt om de tijd te kunnen verlengen. In dat jaar is men voor het eerst sinds de jaren ’30 afgestapt van het feit dat het geslacht van Jehovah’s getuigen uit die periode niet mocht voorbijgaan, dat wil dus zeggen, dat er voor die tijd nog mensen in leven moesten zijn, die ook in het jaar 1914 hadden geleefd.

Wij dachten trouwens dat dit nog steeds een essentieel punt van hun geloof was, voor de erkenning van de 144 000, die dan op het herinneringsmaal op 14 Nisan de symbolen zouden gebruiken. Maar de tijd van overlevenden van 1914 loopt sterk ten einde. Er zijn niet veel mensen meer die in die periode met volle verstand leefden om God al hun Ware te erkennen.

Wij dachten dat de Jehovah Getuigen sterk aan die gedachte van het Geslacht van 1914 bleven houden. Maar blijkt uit het schrijven van deze vroegere Jehovah Getuige dat het toch mogelijk kan veranderd zijn. Hopelijk zullen er enkel huidige Jehovah Getuigen hier verder inzicht over kunnen geven.

Maar volgens  Malakh Ahavah  zou in 1995 het concept van dat Geslacht veel figuurlijker opgenomen zijn, waardoor het gewoon naar het geslacht van onze periode werd verhaald. “Sinds 2009 is dit opnieuw aangepast geweest in een lezing die op het districtscongres werd gehouden waardoor de mensen van het geslacht vooruit werden geschoven naar mensen die mensen uit het geslacht zouden hebben gekend.”

In de wachttoren van 1 november 1995 in het studieartikel “Een tijd om wakker te blijven” werd volgende gezegd: “In de uiteindelijke vervulling van Jezus’ profetie in deze tijd heeft “dit geslacht” derhalve kennelijk betrekking op de volken der aarde die het teken van Christus’ tegenwoordigheid zien maar in gebreke blijven hun wegen te corrigeren.” Wat een volledige breuk was met wat er voor die tijd werd gedacht; namelijk dat het geslacht letterlijk uit 1914 afstamde.

Dit lijkt ons wel een gemakkelijk manier om het steeds maar te verlengen. De Tweede Wereldoorloggeneratie en de kinderboomgeneratie hun kinderen (X-Generatie en Y en Z-generatie) hebben dan wel hun ouders en grootouders als mensen van dat geslacht gekend. Zo wordt er een hevige rek aan dat jaartal gegeven, waarbij men later nog zal kunnen zeggen dat hun achterkleinkinderen ook hun voorouders kenden door de verhalen van hun ouders. Eer dat wij dan weer bij een volgende generatie zullen zijn zullen de mensen van die tijd helemaal niet meer op de hoogte zijn van de geschiedenis en zullen 1914, 1995 met 2010,2011 en 2012 einde der wereld verhalen totaal in vergeletelheid beland zijn geraakt. Veel doempredikers zullen dan als onbekenden nergens te vinden zijn in de geschiedenis boekjes.

Uit de uiteenzetting van Ahavah blijkt hoe gemakkelijk men met cijfertjes kan goochelen en hoe het niet enkel politici zijn die er handig in kunnen zijn om de cijfers voor hun doeleinden te doen kloppen.

Voor ons valt een nieuwe belangrijke datum voor de Getuigen van Jehovah op. Hier hadden wij nog niet zo veel over gehoord om het als een sleuteljaar te beschouwen. Een bijzonder jaar voor de JG zou 537 zijn waarover hun leden systematisch hun op het hart wordt gedrukt dat die datum uit de Bijbel gedestilleerd is. Die distillatie moeten zij dan toch duidelijk kunnen maken, met een zekerheid om voor de vaststelling van de jaren deze juist te kunnen bepalen met al de verschillende tijdssystemen die er in de loop der jaren bestaan hebben. De Gregoriaanse kalender die wij nu kennen werd trouwens nooit door de Joden gebruikt. De schrijver van het essay merkt dan ook terecht op dat de Bijbel nooit jaartallen vernoemt en mits zij niet onze jaartelling kende de 586, 587 die de Getuigen van Jehovah zo verketteren als on-Bijbels praktisch uit dezelfde bronnen komt die ze gebruiken om hun 537 te bewijzen.

God heeft de mensen gewaarschuwd voor Valse profeten. Als wij dan beseffen dat valse leermeesters en valse profeten werden beschouwd als mensen waar wij niet naar moesten luisteren of niet mochten volgen als hun voorspellingen onwaarheid leken te zijn, wat hen zou ontmaskeren als Valse Profeten, dat wij hen dan zouden moeten laten voor wat zij zijn.

Als men dan ziet dat de Getuigen van Jehovah ook heel wat profetieën hebben gebracht die niet zijn uitgekomen kan men daar toch vragen bij stellen, vooral als zij bij hoog en laag beweren dat de Beleidvolle Slaaf en hun Besturend Orgaan door God uitverkozen zijn en door Jezus Christus en God geleid worden.

Jehovah’s getuigen hebben heel wat voorspellingen gedaan; waarvan Ahavahin zijn essay een bloemlezing geeft uit de vroegste jaren, wat ons doet afvragen wat er daarna nog allemaal is voorspeld geworden als te gebeuren zaken, die nooit zijn uitgekomen.

Wel haalt hij enkele voorspellingen of profetieën aan die, eigenlijk geen voorspellingen konden zijn mits zij plaats vonden voordat de Getuigen van Jehovah gesticht waren, zoals 1798, 1799, 1873 (komst van de bruidegom), 1874 (tijdstip waarop Christus zijn hemelse regering over de aarde begon), 1878 (val Rooms Katholieke kerk). Maar 1914 schijnt ook te komen uit een aanpassing van 1910 en van de, door vele Bijbelonderzoekers gekende gangbare datum van 1874 waarvan men dacht dat Jezus onzichtbaar zou komen te regeren.

Volgens de ernstige Bijbelonderzoekers onder leiding van Charles Taze Russell, begon de onzichtbare regering van Jezus in 1874, waarna er 40 jaar van moeizaam leven zou volgen die zijn hoogtepunt zou bereiken in 1914. Geen wonder dan ook dat de meeste ernstige Bijbelstudenten van de Bibelstudent Movement, geloofden dat in 1914 het duizendjarige rijk van Christus zou beginnen en dat zij dus gezamenlijk in de hemel zouden worden opgenomen, zoals valt te lezen in de Wachttoren van oktober 1890:

It is astonishing with what rapidity matters are shaping themselves for the great time of trouble predicted in the Scriptures. When, some fourteen years ago, we presented the Scriptural declaration that the Millennium of peace and blessing would be introduced by forty years of trouble, beginning slightly in 1874 and increasing until social chaos should prevail in 1914 – few believed some scoffed.

Met andere woorden, de verwachtingen rond 1914 werden helemaal niet ingelost in de ogen van de ernstige Bijbelstudenten, en dat gaf Russell dan ook net na 1914 grif toe, maar merk meteen ook al op hoe er verdraaid wordt om geen al te grote schuldigen te moeten aanwijzen voor hun verkeerde stellingen, zoals het een eigenschap van Jehovah’s getuigen zou worden[1]:

The fact that our expectations respecting the “change” of the church in 1914 were not realized does not signify that the prohecies failed. Our readers should know that we never prophesised anything. We merely gave our opinions respecting prophecies and gave the reader the reasons for those, showing the chapter and verse. Nothing in the bible declared that the church would be glorified by the fall of 1914. The author did express it as his opinion that the church would be glorified by that time, and gave his reasons for so thinking. Now that the date has passed and the church is not glorified, the author is not disappointed. All the while he wished the Lord’s will to be done and none other. – De wachttoren van 1 November 1915.

De essayschrijver wijst de lezer op het feit dat wij al veelvuldig hebben aangehaald, namelijk dat niemand het uur van de komst van de Mensenzoon kent.( Mattheüs 24: 36-42) Om die reden moeten ook wij waakzaam zijn en na gaan wie er wel de waarheid verteld en wie er mogelijks ware dingen verteld met eerlijke bedoelingen om mensen tot God te brengen en niet zozeer om volgelingen te verkrijgen die enkel dat mogen geloven wat de vereniging hen op legt te geloven, al kan het niet door de Bijbel gestaafd worden.

Vele jaren lang hadden de Bijbelonderzoekers onderwezen dat „de hogere machten” (KJ) Jehovah God en Jezus Christus waren. In The Watch Tower-uitgaven van 1 en van 15 juni 1929 werd een verscheidenheid van wereldlijke wetten aangehaald, en werd aangetoond dat wat in het ene land toegestaan was, in een ander land verboden was. Ook werd de aandacht gevestigd op wereldlijke wetten die van mensen dingen vereisten die God verboden had of die verboden wat God zijn dienstknechten geboden had te doen. Wegens hun ernstige verlangen eerbied te tonen voor de opperste autoriteit van God, scheen het de Bijbelonderzoekers toe dat „de hogere machten” Jehovah God en Jezus Christus moesten zijn. Zij gehoorzaamden nog steeds aan wereldlijke wetten, maar de nadruk lag erop dat gehoorzaamheid aan God op de eerste plaats kwam. Dat was een belangrijke les, een les die hen sterkte gedurende de jaren van wereldberoering die volgden.

Ook vandaag zijn er nog altijd ernstige Bijbelonderzoekers, zoals de Broeders in Christus, of Christadelphians, die er aan houden Jehovah God als voornaamste raadsheer te hebben en vervolgens onder leiding te staan van Jezus Christus, die zij aanschouwen als het hoofd van de Kerk van God. Deze Bijbelonderzoekers vormen met meerdere Bijbelstudenten samen een gemeenschap van Christenen, die aanvaarden dat onder hen wel enkele verschillende gedachten heersen, maar dat zij toch samen verenigd zijn in eenheid van de Kernpunten van het Ware Geloof.

In het zoeken naar Waarheid komt het er op aan dat wij de Bijbel volgen en wij proberen in te zien wat Jezus werkelijk bedoelde, dit opvolgen en volgens die leer van Jezus en apostelen, hun voorbeelden opvolgend, in vrede met elkaar liefdevol trachten te leven.

---

[1] Profetische significantie van het jaar 1914 door Malakh Ahavah

+

Lees ook:

1. Ware Geloof en Ware Geloofsgemeenschap
2. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
3. Gericht op God
4. Rabbi, Leider, Broeder, Verkondiger of Getuige
5. Gericht op Jezus
6. Navolgers van Christus
7. Kernpunten van Geloof
8. De ecclesia als lichaam van Christus
9. Eenheid van het Lichaam van Christus
10. Eenheid van spreken onder de loep genomen
11. Bedenkingen Gods eigen Volk
12. Bijbelonderzoekers niet steeds Getuigen van Jehovah
13. Zoeken naar waarheid, studiemateriaal, Jehovah Getuigen, ex-Jehovah Getuigen en anderen
14. Bijbelonderzoekers, Bijbelstudents, Jehovah Getuigen, Russell en denominaties
15. Niet alle Getuigen behorend tot Getuige van Jehovah
16. Bijbelvorsers in de tijd
17. Geloofspunten van enkele Bijbelvorsers
18. Jehovah mijn steile rots en mijn vesting bron van inzicht
19. Charles Taze Russell + Charles Taze Russell
20. Misvattingen over C.T.Russell
21. Stichter van een beweging
22. Stichters van de Getuigen van Jehovah
23. De rol van chronologie in de leringen van het Wachttorengenootschap #1
24. De rol van chronologie in de leringen van het Wachttorengenootschap #2
25. DE GETROUWE EN BELEIDVOLLE SLAAF/BEHEERDER.
26. Is de Beleidvolle Slaaf van de JG Gods enige instrument
27. De 144.000, wie zijn zij?
28. Jehovah Getuigen ijveren voor erkenning als kerk
29. Getuigen van Jehovah Oostenrijk vragen erkenning
30. Bezoldiging Bedienaren Eredienst & Morele Consulenten
31. Sterren en JG
32. Sekten in context van secularisatie
33. Sektencomissie België en hun bevindingen
34. Beeld omtrent de Christadelphians in de 19° eeuw
35. Beeld om christadelphians en sekten
36. Sektarische Organisaties
37. Getuigen van Jehovah in Frankrijk geviseerd door sektenrapport
38. Belangrijkste Religieuze Groepen in België
39. Op zoek naar Christelijke vrijheid
40. Fred en Kate Gholson over hun uitstap van de JG Organisatie
41. Raymond Franz zijn boek over zijn gewetensconflict
42. Teamleiders gezocht + Teamleiders gezocht #2
43. Trouw blijven aan de leer van je kerk
44. Essentie van dit christendom van mij
45. Belgische Bijbelstudenten op het Wereldwijde Net

++

Vindt ook :

1. De Schriftstudies (Engels: “Studies in the Scriptures”) is een zevendelige serie van bijbelverklarende werken.
2. Verkondigen van Evangelie opgetekend in de Bijbel
3. Bestemde tijden > Tijden der heidenen (of: Bestemde tijden der natiën). + Tijden der heidenen (of: Bestemde tijden der natiën).
4. Is er een komende Eindtijd
5. Blijf waakzaam nu einde nabij komt
6. Trost-ky en Verantwoordelijkheid

+++

In het Engels:

1. Jehovah’s Witnesses not only group that preach the good news
2. Power in the life of certain
3. Charles Taze Russell never claimed to have found a new religion, or a new church.
4. Pastor Russel Not The Founder Of “Jehovah’s Witnesses” Page
5. Founder of the Jehovah Witnesses
6. Misunderstandingsconcerning C.T. Russell
7. Russell’s Alleged “All or Nothing” Statements
8. Joseph Rutherford with the iron glove
9. Jesse Hemery and Goshen Fellowship
10. Faithful and discreet slave
11. Sunday or Sabbath time #1
12. Bringing Good News into the world
13. Power in the life of certain
14. Belgian Biblestudents present picture of history of Bible students 

++++

Related articles

• Servant of his Father (christadelphians.wordpress.com)
• Not bounded by labels but liberated in Christ (christadelphians.wordpress.com)