De Dag is nabij #5 Terugkijken naar verleden

In het vorige bericht (De Dag is nabij #4 Begrijpen) konden wij lezen dat wij moeten trachten in te zien en te begrijpen wat er in het verleden verkeerd is gegaan. Ook zagen wij dat het belangrijk is om eerder de Bijbel als het Woord van God ter harte te nemen dan zo maar al die mensen te geloven die met wilde verhalen en allerlei sprookjes of horrorverhalen afkomen. (De Dag is nabij #3 Niet laten verrassen)

Als wij de Bijbel, die geen verborgen codes bevat, die mensen moeten ontcijferen en ons als christenen focussen op de leer van God en ons bezighouden met de kern van het geloof, in plaats van hun aandacht te laten afleiden door voorspellingen, zullen wij meer en beter kunnen inzien hoe God in alles Zijn hand heeft en hoe alles uiteindelijk volgens het Plan van God zal moeten gaan verlopen om tot een Goddelijk Plan van Wereldvrede te komen.

Al snel in de geschiedenis van de mensheid liep het verkeerd. Maar als wij dat Boek der Boeken lezen zien wij toch een duidelijke draad in het verloop en zien wij ook Gods Hand heel de tijd Zijn Volk dragend doorheen al de moeilijkheden.

Op de studiedag te Amersfoort zullen wij nagaan hoe wij Gods hand kunnen zien in wat er om ons heen gebeurt, en hoe wij dan er toe kunnen komen om dat te begrijpen wat dat betekent. Echter is het niet enkel het begrip dat er moet komen. Wij zullen moeten gaan beseffen hoe wij met die kijk op de wereld zullen moeten omgaan en hoe en welke lessen daaruit zullen moeten trekken.

In studie 3 willen we daarom dat aspect onder de loep nemen. En dat willen we doen aan de hand van een ‘eindtijd’ die in de 1^e eeuw nog toekomst was, zij het zeer nabije toekomst: de ondergang van Jeruzalem in het jaar 70. Want dat was het definitieve einde van het Oude Verbond. En er is alle reden om te verwachten dat het oordeel dat ons te wachten staat veel gemeen zal hebben met dat van toen, en om dezelfde redenen. En dan kun je daar dus veel van leren. Zij die daarbij omkwamen meenden zelf bij uitstek godvrezend te zijn. En toch kwamen zij om, omdat zij de werkelijke aard van de aanval op Jeruzalem hadden kunnen weten, maar zich desondanks koesterden in een vals vertrouwen dat God die val van ‘Zijn’ stad nooit zou laten gebeuren. De apostel Paulus beschrijft het als een situatie waarin mensen zelf zouden tonen aan welke kant zij werkelijk stonden. En daarom is het van belang dat wij helder voor ogen hebben wat zij toen fout deden. Want zij werden niet ‘gestraft’ omdat zij Jezus hadden gekruisigd, maar gingen zelf hun ondergang tegemoet omdat zij, ook na de prediking van de apostelen, Zijn woorden niet ter harte hadden genomen en Zijn waarschuwing niet hadden geloofd.

Ook al mogen wij ons niet vastklampen aan de oude wereld en moeten wij vooruitgaan in het leven, moeten wij onze stoute schoenen aantrekken en met die kennis van het verleden en de raad van hen die voor ons waren, het juiste pad kiezen om bergopwaarts te gaan en over alle valleien te kunnen kijken.

Ook Augustinus was hiervan bewust dat de wereld een heel eind had af te leggen en dat Jezus daar pas later tot in bestaan kwam. Hij schreef:

“Vindt u het vreemd dat de wereld ten ondergaat?” vraagt de Heer. “U kunt het beter vreemd vinden dat de wereld nog zo oud is geworden. De wereld is als de mens: een mens wordt geboren, groeit op en wordt oud. Als hij oud is, heeft hij een hele hoop lichamelijke klachten: hij moet hoesten, hij is verkouden, zijn ogen zijn ontstoken, hij is erg bezig met zijn gezondheid en is gauw moe. Als een mens oud is, zit hij dus vol klachten. Als de wereld oud is, staat ze zwaar onder druk.”

Heeft God u soms niet genoeg gegeven door u, hoewel de wereld al zo oud is, Christus te sturen om u te verkwikken terwijl alles ten onder gaat? U weet toch dat Hij dat al heeft aangeduid in de nakomeling van Abraham? “En die nakomeling is Christus,” zegt Paulus. Het woord nakomeling staat in het enkelvoud, niet in het meervoud: en aan uw nakomeling en die nakomeling is Christus. (Galaten 3,16) Hoewel Abraham al oud was, is hem een zoon geboren. Dat betekent natuurlijk dat Christus pas zou komen, als de wereld een hoge ouderdom had bereikt. Hij kwam toen alles oud was geworden, en Hij maakte u nieuw. (…) Blijf u niet vastklampen aan een oude wereld (Jesaja 43,18), word jong in Christus! Dat is wat u moet willen. Christus zegt tegen u: “De wereld gaat verloren, de wereld wordt oud, de wereld gaat ten onder, zij wordt geplaagd door de kortademigheid die bij de ouderdom hoort. Maar wees niet bang, uw jeugd wordt vernieuwd als die van een arend.” (Psalm 103,5)”

Als arenden moeten wij opstijgen en over de wereld kijken, met in ons achterhoofd de geschiedenis van de voorgaande geslachten en in ons voorhoofd de vooruitzichten naar een betere wereld.

Voorgaand: De Dag is nabij #4 Begrijpen

Vervolg: In studie 4 willen we tenslotte de conclusie trekken. Wat is nu precies de waarschuwing, waar moeten we op voorbereid zijn, wat wordt er van ons verwacht. En niet in de laatste plaats: waar mogen we naar uitzien wanneer we ‘volharden tot het einde’. > De Dag is nabij #5 Uitzien

Uitnodiging voor studiedag 2012
10 Maart 2012: ‘t Nieuwe Kerkehuis, Daltonstraat, Amersfoort, Nederland 10.30 uur – 17.00 uur + na die tijd nog een maaltijd indien u wenst.

Lees de aanverwante artikelen:

De Knecht des Heren #5 De Gezalfde gezant

Secret Bible Week on National Geographic

The Conclusion of the System of Things