Omtrent bijeenkomen en vergaderen

In vorige artikelen kon u reeds lezen dat wij het belangrijk vinden om als Christen broeders en zusters samen te komen. Wij moeten bijeenkomen om samen met elkaar de verbondenheid met Christus te voelen in onze bijeenkomsten en in ons dagelijks leven. Het komt er op aan dat gelovigen zich verzamelen om uiting te geven van hun geloof en om naar anderen een duidelijk beeld te geven van hun verbintenis.

Op Christadelphians brengen wij met de voorstelling van de Tag ” samenkomen, vergaderen” een beeld waarover het gaat.

In het licht van de Bijbel onderzoeken wij waarom het zo belangrijk is om samen te komen en om samen een gemeenschap of ecclesia te vormen.

Het bijeenkomen, bij elkaar komen of samenkomen kan gelegenheden geven om besprekingen te voeren en beslissingen te nemen om over te gaan tot eredienst. In samenkomsten kan dan eerst overlegd worden hoe wij de eredienst gaan verwezenlijken en hoe wij verder de geloofsgemeenschap groeikracht kunnen geven. De gehele structuur van de ecclesia kan in een bijeenkomst ter sprake komen, maar ook de omgang met de mensen buiten de gemeenschap van gelovigen en de gelovigen onderling.

Dit samen komen of samenrotten kan een teken van samen gaan zijn waarbij wij ons broederlijk verenigen, elkaar ontmoeten maar ook de kans krijgen om nieuwe mensen mede te brengen en ook samen zitting te houden. Ook is het niet slecht om op regelmatige tijdstippen te reuniëren en andere Christadelphians te treffen.

Confereren, congresseren, of grotere vergaderingen houden zijn ook boeiende ondernemingen die het overwegen waard zijn en algemeen kunnen bijdragen tot het welzijn van de plaatselijke ecclesia maar ook tot het algemeen groter gevoelen van verbondenheid. Bijbeldagen, bijbelweekends , Bijbelweken, Bijbelkampen en andere meerdere dagen evenementen kunnen een extra dimentie geven aan bijeenkomsten.

Reeds in de oudheid had men de „gemeente der vergadering van Israël [Hebreeuws: qehal’ `adhath-Jis·ra·´el’]”. (Exodus 12:6) en werden er met belangrijke en grotere gebeurtenissen gelegenheden genomen om speciale bijeenkomsten te houden. Georganiseerde groepen mensen zoals de „gemeente van Israël” (Levieten 16:17; Jozua 8:35; 1 Koningen 8:14), „gemeente van de ware God” (Nehemia 13:1), „gemeente van Jehovah” (Deuteronomium 23:2, 3; Micha 2:5), en „Jehovah’s gemeente” (Numeri 20:4; 1Kronieken 28:8) kwamen dan bij elkaar om speciaal tijd uit te trekken voor God en de gemeenschap van Zijn aanhangers.

Er waren verschillende soorten samenkomsten van mensen, zoals voor religieuze doeleinden (Deuteronomium 9:10; 18:16; 1 Koningen 8:65; Psalmen 22:25; 107:32), voor het behandelen van bestuurlijke aangelegenheden (1 Koningen 12:3) maar ook spijtig genoeg voor oorlogvoering [1 Samuel 17:47; Ezra 16:40 (vergadering)]. In deze tijd kunnen wij ons gelukkig het meest toe leggen op de vredelievende activiteit en op de dagelijkse voorziening van de plaatselijke geloofsgemeenschap of ek·kle’si·a, de ecclesia.

Vroeger vonden de openbare vergaderingen (Gr.: su·na·go’ge) hoofdzakelijk in de Synagoge plaats waar men in het algemeen bijeenkwam om te vergaderen, verzamelen, en mensen in aanraking te brengen met het Woord van God. En dat moet ook het hoofddoel zijn van onze bijeenkomsten of vergaderingen.

Jezus heeft heel wat mensen te been gebracht die zich verzamelden rondom hem en vergaderde regelmatig met zijn discipelen om hun geestelijk onderricht te geven. Zoals deze apostelen na Jezus’ dood bijeen kwamen, zoals op de pinksterdag in 33 G.T., toen de heilige geest werd uitgestort op degenen die aldus bijeen waren (Handelingen 2:1-4) horen wij in navolging van deze voorbeelden ongelovigen op te roepen en bijeenbrengen samen met Christenen om samen te vergaderen, het Woord van God te bestuderen en om duidelijke standpunten in deze wereld in te nemen betreft de wijze waarop wij horen te leven en met de wereld horen om te gaan.

Regelmatige bijeenkomsten zullen ons de gelegenheid geven om zonder wankelen vast te houden aan de openbare bekendmaking van onze hoop en zullen een gelegenheid creëren om er voor te zorgen dat wij allen kunnen groeiën in het geloof en kunnen getrouw blijven. Bijeenkomsten geven de gelegenheid om op elkaar te letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar als aanmoediging en ondersteuning. (Hebreeën 10:23- 25)

Zoals deze vergaderingen vroeger konden plaatsgrijpen in de sunagoge, synagoge of in de ekklesia of ecclesia. (Handelingen 7:38; 8:1; 13:1; 19:23, 24, 29, 32, 41; 1 Korintiërs 12:28; 2 Korintiërs 1:1), maar ook gewoon plaats konden vinden in het huis van een mede gelovige (Romeinen 16:5; Filémon 2), kunnen wij vandaag bijeenkomen in elkaars huizen, openbare plaatsen of speciaal daartoe bestemde gebouwen. Maar wij mogen het bijeenkomen zeker niet uitstellen omdat wij geen speciaal gebouw of kerk zouden hebben om dat te doen. Neen, wij kunnen aan gebrek van een kerkgebouw onze ‘kerk‘ opbouwen in een gewone huiskamer of zelfs in een cafetaria of een restaurant of in een conferentie zaal. Het bijeenkomen in een privéwoning is natuurlijk het meest eenvoudige en het goedkoopst. Het samen komen in een living brengt een huiselijke sfeer tot de geloofsgemeenschap die daar dan ook een volwaardige huiskerk kan maken.

In kleine groepjes kunnen wij dan afzonderlijke christelijke gemeenten of „gemeenten van God” (Handelingen der apostelen 15:41; 1 Korintiërs 11:16) vormen die kunnen uitgroeien tot volwaardige kerkgemeenschappen. In oudere Nederlandse vertalingen wordt soms het woord „kerk” gebruikt in Schriftplaatsen die betrekking hebben op de christelijke gemeente, zoals in 1 Korintiërs 16:19 (KB; Leu). Aangezien veel mensen bij het woord „kerk” eerder aan een gebouw denken waar religieuze diensten worden gehouden dan aan een gemeente die haar religie beoefend, kan de vertaling „kerk” misleidend zijn. Daarom geven wij als broeders van Christus er de voorkeur aan om eerder het woord ecclesia te gebruiken. De associatie van de “Kerk” met de Rooms Katholieke kerken met kruisconstructies en kerktoren moet terzijde gelegd worden en de Kerk moet aanzien worden als het Lichaam van Christus opgemaakt door de verzameling van gelovigen. De samenkomende gelovigen vormen samen de kerk. Zij moeten de kerkgemeenschap voeden en waar maken.

Lees hier meer over > Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen