14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren

Vandaag denken wij aan die bewuste avond dat Jezus in een bovenkamer te Jeruzalem samen kwam om de uittocht uit Egypte te herdenken.

Op die laatste avond voor zijn dood dat Jezus met Zijn apostelen het brood en de wijn kon delen stelde Hij ook het Nieuwe Verbond in.

Het was slechts een drie jaar dat Hij had rondgetrokken. In die korte tijd heeft Hij vele mensen kunnen toespreken en heeft Hij bij velen vreugde gebracht en ongelofelijke veranderingen in hun leven.

Jezus gaf die avond ook de opdracht Zijn daden te herhalen.

In Jesaja kunnen wij lezen dat God de weg zal voorbereiden zelfs doorheen de wildernis. De Koning heeft zijn eigen weg voorbereid en heeft Zich over gegeven aan het volk. Op die avond, zo als bij andere keren heeft Jezus Zijn volgelingen de verzekering gegeven dat Hij hen niet alleen zou achter laten en dat zij niet het werk alleen verder zouden moeten zetten. Jezus heeft ons op het hart gedrukt dat wij luidkeels het zouden moeten gaan verkondigen, wat er gebeurt is en wat er nog zal gaan gebeuren.

God roept iedereen van Israël tot zich, en Jezus heeft de weg bereidt dat wij allemaal kunnen tot God gaan. Wij hoeven niet meer blindelings door de wereld te gaan. God voert blinden langs wegen die zij niet kennen. wij moeten ons durven leiden langs onbekend paden, zo dat wij de duisternis door God mogen verandert zien in het Licht. Jezus kwam voor ons om een Licht te zijn en zijn verrijzenis bracht dat Licht tot een wezenlijke werkelijkheid voor ons.

Wij moeten er bewust van zijn dat Christus geen makkelijke weg heeft gekozen. Ook heeft Hij geen gemakkelijke keuzes moeten maken. Wij zouden nu Zijn voorbeeld moeten volgen en er op vertrouwen dat God wel degelijk bronzen deuren zal breken voor ons en ijzeren sluitbomen zal verpletteren. (Jesaja 45:2) Maar het zijn wij die daarbij moeten helpen want het is voor ons dat Christus de Weg getoond heeft en het is voor ons dat Jehovah, Jahweh onze God Die Is en zal Zijn, geroepen heeft die rechte laan klaar te leggen in de woestijn of in het dorre land (Jesaja 40:3).

Laten wij daarom van avond denken aan die dag voor dat Jezus ging sterven. Dat wij Zijn leven in overzicht voor ons op nemen en er een voorbeeld aan stellen.

Paulus liet ons wees volgelingen van Christus er op dat zij zich soms wilden verschansen en zich achter tradities durfden ontdoen van de Nieuwe Verordeningen die Christus hen gebracht had. durf nederig genoeg te zijn om niet te moeten horen dat jij ook bij die hogeren behoort die zich verzet hebben tegen de kennis van God en daardoor hun denken in gevangenschap hebben genomen. (2Co 10:5) Dat wij niet spitsvondig zijn om ons aan onze predikingsopdracht te ontbinden, maar dat wij onder gehoorzaamheid van Christus de wereld durven in gaan om het Goede Nieuws te kunnen vertellen en anderen deelgenoten te laten worden van het Breken van het Brood en het Drinken van de Beker als teken van het Nieuwe Verbond, het Bloed dat voor ons allen is vergoten.