Kerklidmaatschap belangrijk of niet

Christendom is geen eenvoudige godsdienst.

Het moet ook niet behoren tot de moralistische Therapeutische Godenbelevingen. Misschien kan God voor sommigen een Geweldige Meester Butler zijn of een Kosmische Therapeut.

Jongeren zien dikwijls in alle gosbelevingen een zelfde pot nat. Voor tieners begint het wel een rol te spelen zodra zij de verschillen beginnen in te zien. Doorheen de jaren verdwijnt echter snel de herkenningsdrang doordat zij door het bos de bomen niet meer kunnen zien en door dat de maatschappij een veel kleurrijker palet voorschotelt.

In de scholen wordt tegenwoordig ook alles op een gouden lepeltje voorgeschoteld en wordt het de leerkrachten niet toegestaan om de leerlingen geestelijk te begeleiden of te berispen wanneer er iets in de gemeenschap fout gaat.

Dat strenge regels geweerd worden in de scholen zal zeker niet bijdragen tot een vlot elkaar verdragende volgende generatie.

Onze maatschappij heeft toegegeven aan ons cultuur antagonisme naar betrokkenheid en toerekenbaarheid. Niets is echt belangrijk geworden buiten het eigen genot.

Het goed gevoel voor zichzelf is het belangrijkste geworden en velen trekken zich niet zo veel meer aan van de ander.

Zo als ouders bang zijn geworden om hun kinderen op de vingers te tikken, durven scholen de leerlingen niet meer disciplineren en zijn theaters, televisiezenders, radio’s en kerken bang om onpopulair gevonden te worden.

Ook een derde van de ondervraagden in een recente studie van Leadership Weekly gaf te kennen dat lidmaatschap bij een kerk niet zo belangrijk was. Slechts 34% gaf te kennen dat er occasioneel een oproep werd gedaan om lid te worden.

38 % gaf wel aan dat er regelmatig werd gevraagd om zich aan te sluiten bij de gemeenschap.

De trend om er echter weinig tot geen aandacht aan te schenken is volgens vele deskundigen een vergissing. De gevolgen van de houding van de kerkverantwoordelijken vertoont zich in het dure resultaat van de kom-maar-als-het-je zint- houding. In vele zogenaamd Christelijke gezinnen neemt de Godsdienst geen centrale plaats meer in en is de Kerk ook zeer ver te zoeken.

Vandaag willen veel mensen ook enkel datgene horen wat hen dadelijk aanbelangt. De roddelpraatjes horen zij graag bevestigd en liefst met wat extra saus. Een kerkgemeenschap lijkt hen op dat vlak niet veel te bieden. Voor hen is het een probleem dat de Gospel zaken aanbrengt die hen niet interesseren. Zij vergeten echter dat de Bijbel werkelijk een goede betrouwbare Gids voor het leven kan zijn.

De Ruimte welke ook als Ecclesia kan gebruikt worden. - The venue - Image by jef.europe via Flickr

Op het net probeert het algemene Platform en forum van Bijbelonderzoekers algemeen nieuws onder een ander lichtpunt te brengen. De Bijbelvorsers trachten aan de hand van bijbelonderzoek de verwantschap te brengen van wat er vandaag gebeurt met dat gene wat in het verre verleden ook reeds heeft plaats gevonden. Door de actualiteit door de bril van de Bijbel te bekijken wordt er getracht meer inzicht te geven hoe wij de wereld zouden kunnen aankunnen en hoe wij redding in de Heilige Schrift kunnen vinden.

Dat kerken leeg lopen is een algemeen gekende trend. Men zou echter eens moeten nagaan in welke mate zij die gelovig zijn zich willen inzetten voor de kerkgemeenschap of voor het geloof in het algemeen. Dat aantal zal denkelijk zeer bedroevend laag uitvallen. Nochtans hoeft het niet zo moeilijk of lastig te zijn om een steentje bij te dragen aan de verkondiging van het geloof. Natuurlijk kan men wel stellen dat mensen eerst zullen moeten gaan inzien wat zij eigenlijk willen gaan geloven. Verder kan men zich al dan niet afvragen welke kerk men wil gaan helpen om het geloof in God verder uit te dragen.

Ken Sande van Peacemaker Ministries vindt dat de kerk minder op een cruise schip moet lijken dan op een kruiser. Bij vele kerken is de laatste laren het accent komen te liggen op de entertainment waarde in plaats van de inhoud. De instelling Kerk werd eerder aanschouwd de mensen te moeten kunnen aanspreken, in die zin dat zij gewoon voldoening kregen en met een goed gevoel uit het gebouw zouden stappen.

Christadelphians vinden dat wij ons niet hoeven te spiegelen aan de media en ontspanningsindustrie. De focus voor ons moet ergens anders liggen. Ook moeten wij wensen de mensen zo ver te krijgen dat zij gaan inzien dat hun gezichtspunt verder moet gaan liggen dan de wereldse zaken.

Voor ons is geloofsleven weldegelijk belangrijk en zijn wij er van overtuigd dat het beter is als wij er ons toe verbinden bij een kerk of ecclesia te behoren.

Met Gods help, zoeken Christadelhpians God te behagen en streven zij er elke dag naar om Christus te imiteren. Jezus gehoorzaamde ten volle aan Zijn Vader en wij proberen er aan te werken ook zo ver te geraken dat wij ook volledig de Wil van God zullen doen. Om die reden vinden wij het zeer belangrijk enthousiast te zijn op het werk, loyaal in vriendschap en huwelijk te zijn, steeds bereid anderen te helpen, klaar te staan voor iedereen die er behoefte voor heeft maar ook voor diegenen die nog niet weten dat wij bekommert zijn om hen. Christus Jezus heeft ons opgedragen uit te gaan om het Goede Nieuws van het komende Koninkrijk van God te verkondigen. Christadelphians zijn die opdracht toegewijd en voelen zich gelukkig in de tijd die zij met God doorbrengen.

Een wijdverbreid gebruik is dat zij dagelijks de Heilige Schrift ter hand nemen. Sommigen maken daarvoor handig gebruik van de voorziene Bijbelleesplannen of Bijbelleesrooster die het genootschap hiervoor ter beschikking stelt. Op die manier kunnen systematisch per jaar één maal door het Oude Testament gaan en twee maal per jaar het Nieuwe Testament door nemen. Zij die meer tijd hebben of nog dieper in het Woord van God willen gaan neuzen, nemen hiervoor grondiger de tijd en verdiepen zich dagelijks in vervolgende Bijbelgedeelten of een van de vele Boeken, om zo toch ook geen delen over te slaan, maar toch intens dagelijks met het Woord van God grondiger bezig te kunnen zijn.

Naast de eigen doorname van de Bijbel in eigen familie kunnen zij ook wekelijks samen komen om samen Bijbelstudie te doen. Door met meerderen de Bijbel te onderzoeken kunnen verscheidene gezichtspunten aangeboord worden en kunnen de deelnemers verrijken door onderling elkaar geestelijk voedsel aan te bieden. Door samen met elkaar te praten over hetgeen wat men interpreteert, geeft men elkaar de kans om op het juiste pad te blijven door geen dwaalleergangen in te laten sluipen om zaken totaal verkeerd te gaan begrijpen. Om die reden kan een Forum ook interessant zijn. Diegenen die daar dan op bezoek komen moeten dan wel hun zeg durven doen. Door hun gedachten te outen geven zij zichzelf maar ook de anderen een mogelijkheid verder na te denken en meer inzicht te verwerven.

Zulke Groepen kunnen op de duur aan de leden een gevoel van samengaan of van gelijkgezindheid geven. Zich er dan toe bewegen dit te durven uiten is vervolgens een mogelijkheid om de groep verder te ondersteunen en te laten doorzetten.

Wij zijn allemaal mensen die ook hun gevoeligheden hebben en daarom kan het niet slecht zijn om nu en dan ook een schouderklopje te durven geven of zichzelf mee in te zetten door initiatieven te nemen.

Ook al aanschouwen wij Christus als de Eerste Bouwsteen en als het Hoofd van de Kerk (Col. 1:18), zijn het mensen die samen die gemeenschap, de ecclesia waar moeten maken. Volgen de Christadelphians is de ecclesia de groep mensen die zich als uitgeroepenen mogen aanschouwen. Jezus heeft ons de levenbrengende woorden gebracht (Han 7:38) Volgens de Schrift heeft God alle verschillende delen in een lichaam gezet, zoals Hij het goed vond. (1Co 12:17-25) In die gemeenschap kan iedereen wel iets verrichten waarin deze goed is en kunnen zo al die verschillende mensen met hun eigen persoonlijkheid samen toch een Gemeenschap in Christus maken. zij die denken het minst te zijn, kunnen juist een van de meest noodzakelijkste schakels zijn. Voor Broeders en Zusters in Christus is het belangrijk dat zij elkaar aanvoelen als broer en zus, omdat wij ons als kinderen van God tot de zelfde familie voelen van één en dezelfde Vader, God de Almachtige, Schepper van hemel en aarde.

Ons verbonden voelend met de Vader en met de Zoon willen wij daarom ook op regelmatige tijden samen het Nieuwe Verbond vieren door te gedenken wat Jezus Christus heeft gedaan op de Laatste Avond voor Hij ging sterven. Door samen het Brood te breken en de Wijn te drinken willen wij getuigenis afleggen in Gemeenschap voor Christus. dit doen wij dan in een dienst, meestal op zondag, welke wij het “Herinneringsmaal”, de “Memorial Meeting” “Memorial Service”, “Breaking of Bread” of “Breken van het Brood” noemen. Men zou het kunnen vergelijken met de Avondmaaldienst met haar “Communie” in sommige kerken. Er wordt een Uiteenzetting van een Schriftdeel uit de Bijbel of ‘exhortation’, exhortatie, gegeven en alle leden die het gepast vinden nemen deel aan het nuttigen van Brood en Wijn. De meesten van ons leggen de focus op deze dienst als teken van ons religieus leven.

Voor buitenstaanders kan het een gesloten circuit lijken dat niet iedereen deel mag nemen aan het eucharistisch hooggebed of de communie, maar hiervoor vragen wij ter bescherming van allen die deelnemen dat zij werkelijk gedoopt zijn om mee deze viering te ondergaan als verbondsteken van hun eenheid met elkaar en met Christus.

Het is juist door er op toe te zien dat er bepaalde misschien strengere regels worden toegepast, dat de gemeenschap zuiver kan gehouden worden en beveiligd tegen allerlei vreemde invloeden of dwaalleringen. Het is namelijk van zeer groot belang dat de Heilige Schrift de voornaamste Woorddrager is en dat de leden van de gemeenschap ook voldoende kennis dragen van die Bijbelse Waarheid en zich daar ook naar willen gedragen. Door een lidmaatschap met een ecclesia aan te gaan geeft men reeds te kennen dat men samen onderweg wil gaan. Door een doopsel geeft men zich niet enkel over aan God. Men laat ook anderen weten dat men die keuze heeft gemaakt en men geeft ook te kennen dat men tot die Kerk wil gaan behoren.

Men kan de Avondmaal viering als een familiaal onder onsje beschouwen. Bij u thuis gaat u toch ook geen vreemden deelgenoot laten zijn van interne familiale besprekingen?

Velen vinden het vreemd dat men graag heeft dat men lid van een kerk wordt. Maar gelukkig zijn er meerdere kerken die de belangrijkheid van lidmaatschap naar voor brengen. Sommigen denken dan weer dat lidmaatschap een afschrikking vormt en dat er daardoor niet veel mensen in de kerk of groep zouden binnen komen. Ik geef toe dat het niet aangenaam is weinig toehoorders of lezers te vinden voor wat wij trachten te verkondigen. Geen reacties krijgen maakt het niet altijd even gemakkelijk om te blijven doorzetten.

De deur gewoon open laten geeft natuurlijk de mogelijkheid om zo maar binnen te springen. Maar het geeft ook de mogelijkheid om ook even snel via de achterdeur weer zo naar buiten te gaan. Numerieke groei wordt echt niet veroorzaakt door de belangrijkheid van lidmaatschap weg te cijferen. Wij mogen er gerust van zijn dat wij steeds een kleine minderheid zullen zijn, maar aan anderen kunnen wij laten zien dat wij ons werkelijk verbonden voelen in Christus en daar voor ook willen tekenen. Het komt er op aan om de wereldse gemeenschap te laten weten dat wij ons meer verbonden willen voelen met een geestelijke gemeenschap: de Kerk van God. Hiertoe is de verbintenis met een ecclesia de beste sleutel.

Tegenover Christus hebben wij een eerlijke houding aan te nemen. Indien wij ons Christenen willen noemen, moeten wij ook bereid zijn Zijn leer te willen navolgen en moeten wij ons er toe zetten dit ook te doen.

Gaat en onderwijst alle volkeren is een van de opdrachten die Christus ons heeft gegeven.

De Bijbel spreekt over de Kerk als een Familie, een huishouden van God. Lidmaatschap tot een kerkgemeenschap of ecclesia is niet iets als lid worden van een voetbalclub of lid worden van een organische familie. De Kerk wordt in het Nieuwe Testament het Lichaam van Christus genoemd. Zij die zich Christen willen noemen moeten zich dan ook willen verbinden een deel te zijn van dat lichaam, hoe klein het ook moge zijn.

De geslotenheid van het Breken van het Brood en het drinken van de Wijn geeft anderen te kennen waar wij willen staan in verbondenheid. Wij sluiten anderen niet uit, maar moeten hen de kans geven ook hier aan te willen deel te nemen, door hun de mogelijkheden te laten zien hoe ook zij deelgenoten kunnen worden van Gods familie. Deze verbondenheid willen wij aan iedereen voorleggen en elkeen van ons kan ook anderen hiervan op de hoogte brengen. Door het voort vertellen kan het Woord verder uitstralen en zijn weg vinden over heel de aarde. In die zin hebben ook verschillende geslachten, rassen en culturen de eenheid van hun denken bij elkaar gevonden en is het juist die eensgezindheid die hen er toe heeft doen besluiten om zich als Broeders en Zusters in Christus kenbaar te maken.

Ook u kan die Broeders en Zusters beter leren kennen, of indien u er al meer over weet, hen aan anderen kenbaar maken, zodat zij meer mensen mogen verwelkomen en hun deuren ook voor hen mogen open stellen.
Samen kunnen wij dan werken aan een groeiende gemeenschap die kiest voor Jezus als hun verlosser en de enige weg naar God.

Laat ons allen de handen in elkaar steken om samenwerkers te zijn, en laat ons dankbaar en trots zijn voor het werk van God en van anderen die zich willen overgeven aan Hem en voor Hem werken.