Gebrek aan geloofsbeleving

Het onvermogen van voorgangers om het christelijk geloof uit te leggen en te verdedigen en zich verantwoordelijk te voelen voor de kerkleden is een van de oorzaken waarom de Britten de kerk massaal de rug toekeren volgens een onlangs gepresenteerd onderzoek van het Britse Ecumenical Research Committee (ERC).

Voor het onderzoek zijn meer dan 14.000 personen van „alle Britse kerkelijke denominaties” ondervraagd. Veel respondenten gaven aan dat hun voorganger zelf nauwelijks meer in het christendom gelooft. Dit geeft natuurlijk geen goede indruk naar de gelovigen toe en maakt het nog moeilijker om hen te overtuigen.

Hoe kan men iets degelijks over brengen als men zelf niet in de zaak gelooft?

Zelfs een goed acteur gelooft in de rol die hij vertolkt en speelt niet vals. Hij doet dan niet alsof.

Als predikers doen als of is het hek helemaal van de dam.

„De voorgangers doen weinig om ons ervan te overtuigen dat God bestaat. Laat staan dat ze de redenen voor de maagdelijke geboorte en de opstanding van Jezus verklaren.” De predikanten krijgen ook scherpe kritiek op het preken zelf.

Priesters, dominees of voorgangers, willen graag hun plekje hoog houden en als voornaam aanzien worden of willen hun belangrijkheid laten aanvoelen aan de kerkgangers. De aanhang ligt bij hen op het voorplan. Noch in de Kerk, noch daarbuiten, alsook dikwijls ook niet op het internet, doen ze een poging om te mensen er werkelijk van te overtuigen dat God bestaat en wie Hij werkelijk is.

Een negatief punt is dat vele voorgangers elke discussie uit de weg willen gaan en dat zij voor hun kerkdienst of wel voor het passieve eenrichtingsverkeer kiezen of wel voor een actieve en soms wel te hevige dienst, maar die ook slechts uit één kant komt (het podium, het hoogzaal, het verhoog).

„Wij zijn gewend om met weinig verwachting naar de kerk te gaan. We komen terug met niets. Dit is nu veranderd. We gaan met geen verwachting en komen terug met iets. Waar wij om vragen zijn diensten waarin met overtuiging en diepe liefde voor Christus wordt gepreekt.”

Zegt veel over mensen die toch nog een hoop in hun hart dragen en uitkijken naar een mooie christelijke beleving.

Het rapport van het ERC meldt dat veel kerkgangers klagen over een „goedkoop preekje” dat „onverstaanbaar” is en zonder enige „echte overtuiging of eerbied” wordt voorgedragen.

Het rapport meldt verder dat er „in de gemeenten een honger is naar een beter verstaan van een groot aantal relevante geestelijke onderwerpen.” Veel christenen verwachten dat die honger in de kerk gestild kan worden. Dat blijkt echter tegen te vallen.

Regelmatig klagen de ondervraagden erover dat zij alleen „politieke en sociale redevoeringen” moeten aanhoren, „met weinig geestelijke relevantie.” De onderzoekers kregen veel reacties die gingen over de invulling van de eredienst en de liturgie. Sommigen pleiten voor een traditionele liturgie, anderen daarentegen zijn een voorstander van een modernere invulling van de eredienst. Vrijwel iedereen was het er echter over eens dat diensten waarin entertainment belangrijker is dan oprechte lofprijzing het meest „ontmoedigend” zijn. Nochtans is er een tendens in het Christelijk geloofsgebeuren op te merken, dat men daar juist grijpt naar de ontspanningswaarden.

Wij kunnen merken aan de activiteiten op het internet en in de praatgroepen dat er wel degelijk een zoeken naar spiritualiteit is. De mensen zijn op zoek naar …

Vele mensen die meer over God en gebod willen te weten komen voelen hun honger niet gestild door de machtshebbers. Hun hoop tot geloofsvorming is eerst op de kerk gericht, maar deze laat hen volgens hun gevoel in de kou staan.

Ook vindt men een groot aantal mensen die eigenlijk op zoek zijn naar een vorm van levensinvulling voor hun eigen plezier. Het amusement is primerend. Zij verwachten dan ook van de kerkdienst dat het voor hen de show van de dag gaat brengen. Het kan gevaarlijk zijn als kerken hier ook op gaan inspelen. (*)

De trend naar modernisering en popularisering blijkt geen soelaas te bieden.

Vermoedelijk zijn de mensen snel uitgekeken zodra het nieuwe er van af is, en dan moet de kerkverantwoordelijke weer uitkijken naar een nieuwe vorm van gezelligheidselement of “entertainment”.

Aan beide kampen voelt men een tekort aan zegging en aan toe-behoren of medeleven. Beide groepen voelen een frustratie doordat er eigenlijk te weinig wederzijds contact is en omdat er veel te weinig gecommuniceerd wordt.

Op dat vlak is er in beide kampen nog veel werk aan de winkel.

In het door het ERC gepresenteerde rapport pleiten veel respondenten voor een prediking waarin meer nadruk wordt gelegd op Gods heiligheid en de betekenis daarvan voor individuen en naties. Die boodschap is volgens de ondervraagden in de afgelopen decennia langzamerhand vervangen door een eenzijdige verkondiging dat God „liefde is en niets meer.”

Ongeveer 75 procent van de ondervraagden ziet het ontbreken van een oproep tot heilig leven als een verklaring voor de afnemende christelijke invloed in het Verenigd Koninkrijk. „Velen die gewend zijn een kerkdienst te bezoeken zijn vervuld met onverschilligheid”, aldus het rapport. „Zij zien niet langer het belang in van kerkbezoek, omdat hun is verteld dat „God toch van me houdt”, of ze nu wel of niet de kerk bezoeken en hun leefwijze veranderen. Waarom zouden ze moeilijk doen?”

In reactie op de toenemende secularisatie in Groot-Brittannië antwoorden veel ondervraagden dat zij willen dat de kerken ingaan op „de vele redenen waarom geloof in God en het christendom belangrijk is en een uitdaging voor een twijfelende natie.” Een respondent schreef: „Het is een mythe dat de burgers van dit land het christendom hebben verworpen; er is hun gewoon niet genoeg over verteld om het aan te nemen of te verwerpen.”

Het probleem in Groot-Brittanië is een algemeen ‘westers’ of een luxe probleem.

De weelde van onze maatschappij heeft ons ook ontchristelijkt, ons weggevoerd van de geestelijke nar de materiële waarden.

Het grote probleem om de mensen actief in de kerkgemeenschap te krijgen is de algemene druk van de commerciële maatschappij.

Door werkdruk bij ouders en prestatiedruk bij kinderen zijn gezinnen te moe om naar de kerk te gaan of om thuis na al de dagtaken zich nog eens te gaan toeleggen op bijbelstudie.

Vele gezinnen voelen zich overweldigd door de ’stroom van materialisme’ en verwachten toch nog steun van de kerk om hiertegen weerstand te bieden. Verscheidene mensen zijn zich bewust waar deze kapitalistische wereld op afstevent, maar zien niet dadelijk de wegen uit. Veel gezinnen voelen zich bezwaard door financiële problemen, waardoor beide ouders ongewild aan het werk moeten. Trouwens als men de ontwikkeling van de huis en huurprijzen bekijkt kan men zich afvragen hoe sommige mensen het nog kunnen bolwerken.

In beperkende levensomstandigheden nog tijd maken voor een onduidelijk beeld van een god, lijkt de mensen langs een kant dan een te verwaarlozen element, maar voor anderen is het dan weer een bevragend punt waar zij oplossingen voor zoeken.

Het is aan de Kerk en haar predikers om naar de mensen toe te stappen en proberen antwoorden te geven.

Men kan echter ook de vraag stellen of de Kerk zich ook niet moet inspannen om bij de bewindvoerders er op aan te dringen oplossingen te zoeken om een betere woonomgeving te creëren.

Wij moeten terug tot een punt komen dat mensen gaan inzien dat het weldegelijk zeer belangrijk is voor het leven hoe die tijd van dat leven wordt ingevuld.

Men moet niet alleen dan de burgers laten inzien dat God ook een plaats in die tijdsverdeling verdient, maar de kerkverantwoordelijken moeten ook voldoende middelen aanbieden aan de leken om deze zoektocht naar God waardig en bevredigend in te vullen.

(*) http://groups.msn.com/Bijbelonderzoekers/general.msnw?action=get_message&mview=0&ID_Message=1176&LastModified=4675531363685370537

(**) http://groups.msn.com/Bijbelonderzoekers/general.msnw?action=get_message&mview=0&ID_Message=1185&LastModified=4675531663135321457

De MSN berichten zijn niet meer oproepbaar doordat de groepen zijn opgeheven. Maar op de onderstaande sites kan u meer over deze onderwerpen onder de tags vinden.

Bijbelonderzoekers

Christadelphians Multiply

Betreft de Gebruiksvriendelijke kerk kan u ook lezen:

Apathie voor het geloof & Vorm van Eredienst

Door de normvervaging ziet men steeds minder verschillen tussen het christendom en de van God vervreemde wereld. De trend in vele gemeenschappen om meer en meer in te spelen op de entertainmentwaarden en op het verlangen van de burgers geeft dat men ook in veel gemeenschappen eerst wel een groei van “vernieuwing” ziet maar eens dat het nieuwe er af is dat men ook terug een vermindering van leden merkt, plus het verlies van de oudere leden die hebben afgehaakt wegens de vernieuwde trends.

Re: Apathie voor het geloof & Vorm van Eredienst

Eén reden voor de wijdverbreide apathie in delen van Europa bijvoorbeeld is het betreurenswaardige bericht dat de valse religie heeft opgebouwd. Intellectuelen spotten met het bestaan van God. Religieuze huichelaars maken God belachelijk. En de niet-kerkelijke wereld handelt meer en meer alsof God eenvoudig niet van belang is.

in het Engels: What’s Wrong with “User Friendly”?